کمپ تیرانا

اردوگاه تیرانا، مقر کنونی سازمان مجاهدین خلق ایران در شهر تیرانا (پایتخت کشور آلبانی) است.[1]

کمپ تیرانا
آلبانی نزدیک تیرانا و شهر ساحلی دورس
اطلاعات مکان
کنترل‌کنندهآلبانی

این اردوگاه در منطقه‌ای میان پایتخت کشور آلبانی (تیرانا) و شهر ساحلی دورس قرار دارد.[2] در سال ۱۳۹۵ پس از تعطیلی قرارگاه لیبرتی، افراد سازمان مجاهدین به کشورهای اروپایی و بیشتر به آلبانی منتقل شدند.[1] ۲۰۰۰ نفر از اعضای مجاهدین در این کمپ زندگی می‌کنند.[3]

دولت آلبانی، ۲۵ میلیون دلار از آمریکا دریافت کرد و عربستان نیز روابط خود را با کشور کوچک آلبانی، گسترش داد.[4]

اعضای این سازمان، پیش از این، در اردوگاه اشرف در عراق، مستقر بودند. پس از سرنگونی صدام در سال ۲۰۰۳، شورای حکومتی عراق، قطعنامه‌ای را به تصویب رساند که خواهان اخراج اعضای سازمان مجاهدین خلق (به‌عنوان متحد صدام در دوران حاکمیتش) از عراق شد. به دنبال آن، دولت موقت عراق و سپس دولت عراق، این خواسته را تأیید کردند.

اعضای سازمان بر اساس توافق با آمریکا در سال ۲۰۱۲ و با توجه به ضرب‌الاجل دولت عراق برای ترک این کشور، به کمپ لیبرتی منتقل شدند تا به کشور دیگری ترانزیت شوند. بر پایهٔ کنوانسیون ژنو، اسیران، پس از آزادی می‌توانند یا به کشور محل زندگی خود قبل از اسارت بازگردند یا در کشور ثالث یا بی‌طرفی اقامت گزینند یا نهایتاً به کشور اصلی خود، بازگردانده شوند. اندیشکده آمریکایی رند در گزارش تحقیقی خود، بازگشت به ایران را بهترین گزینه برای بسیاری از اعضای سازمان دانست؛ چون دولت ایران، بدنه این سازمان را از چندین سال قبل، عفو عمومی کرده بود و بر خلاف برخی انتظارات، بسیاری از اعضای سازمان که زیر نظر صلیب سرخ به ایران بازگشته‌اند، تحت تعقیب قرار نگرفته‌اند. از سوی دیگر، بر اساس گزارش تحقیقی مؤسسه رند، بسیاری از اعضای سازمان که در اشرف مستقر بودند، با فریب، به مقر سازمان انتقال یافته بودند. بسیاری از آنان از اسیران ایرانی در جنگ بودند که به آنان گفته شده بود که اگر به اشرف بیایند، امکان بازگشت به ایران را خواهند داشت.[5]

شرایط اعضای سازمان در اردوگاه

در این مجموعه (که بسیاری از تحلیلگران آنرا نه سازمان بلکه فرقه می‌دانند[6]) همانند اردوگاه‌های قبلی مجاهدین به همره داشتن گوشی همراه، ساعت یا تقویم ممنوع بوده و به نوشته اشپیگل آنها «در کپسول زمان» زندگی می‌کنند.[7] به نوشته اشپیگل اعضای سازمان در این اردوگاه در تمرین‌های هفتگی خود برای بریدن گلو با چاقو، شکستن دست و درآوردن چشم با انگشت تلاش می‌کنند.[1][7]دولت ایران این گروه را مسئول ترور ۱۲۰۰۰ نفر از ایرانیان طی سه دهه می‌داند.[6]

اعترافات روزانه

یک عضو فراری ۵۵ ساله به گاردین گفت که باید به‌طور روزانه اعترافات اجباری در حضور سایر اعضا پیرامون تصورات جنسی یا عاشقانه اش انجام می‌داد و سپس ممکن بود از سوی سایر اعضا توبیخ و تحقیر شود.[3]طلاق اجباری و جدا کردن فرزندان بدستور مسعود رجوی در دهه هشتاد میلادی صورت گرفت و برخی از اعضای سازمان ۲۰ سال یا بیشتر فرزندانشان را ندیدند. زنان جوان نیز اجازه ازدواج یا فرزند داشتن را ندارند.[8][6]

شکنجه فراریان

سازمان به اعمال شکنجه سازمان یافته بر علیه فراریان گروه متهم شده‌است.[9]انتقال از عراق به آلبانی موج فرار را میان اعضای سازمان تشدید کرد.[3]برخی فراریان از کمپ تیرانا که نیمی از آنان را زنان تشکیل می‌دهند در گفتگو با روزنامه گاردین در سال ۲۰۱۸ گفتند که سازمان برای ساکت کردن ناراضیان و پیشگیری از فرار اعضا از شکنجه؛ سلول انفرادی، مصادره اموال و دور نگهداشتن فرد از خانواده‌اش برای اعمال کنترل بهتر بر وی، بهره می‌برد. سازمان این اتهامات را رد می‌کند. دیده‌بان حقوق بشر تهدید به شکنجه و اعدام، ضرب و شتم و آزار فیزیکی و لفظی بر اساس شهادت فراریان را گزارش کرده‌است. بر اساس شهادت این افراد؛ دست کم در دو مورد آزارهای سازمان به قتل فرد فراری ختم شده‌است. ۲ نفر از زنان فراری از سازمان به گاردین گفتند که به بهانه بیماری کوچک در کمپ اشرف رحمشان را خارج کرده‌اند.[3]

رابطه با نهادهای امنیتی و دولت آلبانی

دولت آلبانی تنها دولتی بود که اقدام به پذیرش اعضای سازمان مجاهدین خلق در خاک خود کرد. آمریکا ۲۵ میلیون دلار به دولت آلبانی و ۲۰ میلیون دلار به کمیساریای پناهندگان سازمان ملل داد.[4]

سازمان مجاهدین خلق در دوران نخست‌وزیری ادی راما به فعالیت خود در آلبانی افزود. راما بر خلاف انتظاراتی که برای محدود کردن این سازمان به کمپ تیرانا می‌رفت، دست آنان را برای فعالیت در سراسر آلبانی باز گذاشت و در شهر دورس زمین‌های فراوانی را در اختیار این سازمان گذارد تا به توسعه کمپ و زیرساخت‌های آن بپردازد.[10]

رسانه‌های محلی آلبانی گزارشاتی از پرداخت‌های این سازمان به سیاستمداران، خبرنگاران و شخصیت‌های آلبانی منتشر کرده‌اند.[11]

این گروه به سیاستمداران و اعضای پارلمان و احزاب سیاسی آلبانی پول پرداخت می‌کند تا از این سازمان در مجامع و رویدادهایشان دفاع کنند.[10]ایلیر متا رئیس‌جمهور آلبانی نیز از کمپ بازدید و با مریم رجوی دیدار کرد.[4]

Ylli Zyla که بین سالهای ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۲ رئیس سازمان اطلاعات آلبانی بوده می‌گوید اعضای این سازمان مثل گروگان در کمپ‌ها زندگی می‌کنند و سازمان با فراق بال و مصونیت قوانین آلبانی را نقض می‌کند. روزنامه نگران آلبانیایی می‌گویند که سازمان رابطه قوی با پلیس و نهادهای امنیتی آلبانی دارد.[3]

شائبه ارتکاب قتل و جنایت

Ylli Zyla رئیس اسبق سازمان اطلاعات آلبانی سازمان را به ارتکاب جنایت و نقض قوانین آلبانی متهم می‌کند. برخی از فراریان از کمپ‌های این سازمان و خانواده‌هایشان، سازمان را به قتل برخی از اعضا متهم می‌کنند.[3]

جنگ اطلاعاتی با کمک آمریکا و عربستان علیه ایران

با وجود انکار سازمان، مأموریت افراد مستقر در کمپ بالابردن جنگ اطلاعاتی بین ایران و رقبایش است. هزاران اکانت فیک و ترول که توسط اعصای سازمان اداره می‌شوند در اینستاگرام، تلگرام، فیس بوک و بخش کامنت روزنامه‌های غربی از صبح تا شب به زبانهای فارسی، عربی و انگلیسی مشغول فعالیت اند. انتشار مطالب ضد ایرانی و تبلیغ به نفع رجوی از وظایف این افراد است. هرچند این سازمان از توان و پشیبانی داخلی در بین ایرانیان برای سرنگونی دولت ایران برخوردار نیست. تحریک سناتورها، روزنامه نگاران و فعالان سیاسی با نوشت کامنت‌هایی همچون، «سپاسگزارم»، «مردم ایران از شما پشتیبانی می‌کنند»، «رجوی رهبر واقعی ایران است» بخشی از این فعالیت هاست. همچنین اگر مطالبی علیه سازمان نوشته شود اکانت‌های فیک سازمان با پیغام‌ها و کامنت‌هایی همچون «تو مزدور رژیم ایران هستی» «تو صدای مردم ایران نیستی» «تو آزادی مردم ایران را نمی‌خواهی» به فرد منتقد سازمان حمله می‌کنند.[3]

بنا به تحقیقات Marc Owen Jones محققی آکادمیک که دربارهٔ رباتهای سیاسی در شبکه‌های اجتماعی پژوهش می‌کند، از سال ۲۰۱۶, هزاران اکانت در توییتر فعال شده‌اند که مکان خود را ایران معرفی کرده و در نام خود از کلمات مرتبط با حقوق بشر استفاده می‌کنند و پیامهایی در حمایت از ترامپ و سازمان مجاهدین انتشار می‌دهند. آنان از سخنان ضد ایرانی ترامپ حمایت کرده و هشتگهایی همچون IranRegimeChange, #FreeIran #IstandwithMaryamRajavi را انتشار می‌دهند.[3] در سالهای اخیر تصاویری از فعالیت اعضای سازمان در سالن فعالیت سایبری (Click farm) سازمان افشا شد.[12]

عربستان در دهه‌های قبل حمایت مالی از حزب بعث عراق و طالبان و گسترش وهابیت در پاکستان را بعنوان روشهایی برای مقابله با ایران بکار می‌برد که با سرنگونی هر دو در حملات آمریکا این کارتها را از دست داد.[13] برای دولت ترامپ سازمان مجاهدین دارایی ارزشمندی برای بالا بردن تنش و درگیری بین ایران و عربستان است. هرچند پس از قتل جمال خاشقچی موضع عربستان و حامیانش تضعیف شد.[3]

تأمین مالی توسط عربستان

این سازمان از حمایت مالی صدام برخوردار بود و اکنون از سوی عربستان تأمین مالی می‌شود. یرواند ابراهامیان استاد دانشگاه نیویورک که تالیفات فراوانی دربارهٔ تاریخچه این سازمان دارد می‌گوید هیچ گزینه دیگری جز عربستان نمی‌تواند سازمان را تا این سطح تأمین مالی کند.[3]>

عربستان همچنین روابط خود با دولت آلبانی را که پیش ازاین کم‌اهمیت و ناچیز بوده و به فعالیت‌های مبلغان تکفیری و وهابی در بالکان محدود می‌شد، توسعه داد.[4]به عقیده یکی از اعضای سابق سازمان، کمک مالی ۱ میلیون یورویی یکی از زیر شاخه‌های سازمان مجاهدین به حزب دست راستی بکس در اسپانیا در واقع متعلق به عربستان بوده‌است، هر چند این حزب دارای دیدگاه‌های اسلام هراسی به‌شمار رفته اما گفته می‌شود که بدون کمک مالی سازمان مجاهدین پیروزی اش در انتخابات اسپانیا بعید بود.[14]

انگیزه دولت آلبانی از پذیرش سازمان مجاهدین و فساد مالی در آلبانی

فساد مالی و تروریسم از مشکلات اساسی آلبانی ذکر شده‌است و فساد مالی رهبران و شائبه ارتباط با جرایم سازمان یافته و از موانع مهم این کشور برای پیوستن به اتحادیه اروپا ذکر شده‌است.[10] دولتهای اروپایی درخواست آمریکا برای پذیرش اعضای این سازمان را رد کردند و آلبانی تنها کشوری بود که این درخواست را پذیرفت. به ظاهر، انگیزه پذیرش این افراد «اقدامی حقوق بشری» اعلام شد اما منتقدین، معامله با آمریکا و استفاده از این موضوع به عنوان یک «کارت» را مطرح می‌کنند.Olsi Jazexhi استاد تاریخ دانشگاه شهر دروس آلبانی و منتقد تصمیم دولت می‌گوید سیاستمداران آلبانی امیدوارند با این معامله آمریکا چشم خود را بر فساد آنان ببندد و با کاسبی آنها کاری نداشته باشد. یکی از اسناد دولت آمریکا در سال ۲۰۰۹ که توسط ویکی لیکس افشا شد می‌گوید که هر ۳ حزب آلبانی در جرایم سازمان یافته شریک اند و بنا به برخی نظرات تعدادی از اعضای جدید مجلس آلبانی قاچاقچی مواد مخدر و عامل پولشویی هستند.[3]

پس از ۵ سال استقرار در آلبانی سازمان مجاهدین خلق بخشی از فرایند فساد مالی و مرتبط به رهبران فاسد در کشور آلبانی به‌شمار می‌رود.[10]

جلوگیری از عضویت آلبانی در اتحادیه اروپا

فعالیت‌های سازمان مجاهدین خلق که حدود ۱۷ سال در لیست سازمانهای تروریستی آمریکا بوده‌است از موانع عضویت آلبانی در اتحادیه اروپا ذکر شده‌است.[10]

زلزله ۱۳۹۸

در جریان زلزله ای به قدرت ۵٫۳ ریشتر که در آذر ۱۳۹۸ در آلبانی روی داد بخش‌هایی از کمپ این سازمان تخریب و برخی از اعضای آن کشته و مجروح شدند.[15]

منابع
  1. http://www.bbc.com/persian/iran/2016/09/160912_l44_albania_iraq_mujahedin
  2. https://www.dw.com/fa-ir/احتمال-اسکان-۳-هزار-عضو-مجاهدین-خلق-در-آلبانی/a-19149145
  3. "Terrorists, cultists – or champions of Iranian democracy? The wild wild story of the MEK".
  4. "Why Did Saudis Decide to Expand Their Relations with Albania?".
  5. "The Mujahedin-e Khalq in Iraq: A Policy Conundrum" (PDF).
  6. "Mujahadeen-e-Khalq (MEK)".
  7. https://www.dw.com/fa-ir/iran/a-47567208
  8. "An Iranian mystery: Just who are the MEK?".
  9. "Albanian Goverment Turns Blind Eye to Human Rights Abuse in MEK Camp".
  10. "Terrorism and Corruption: Albania's Issues with EU Accession". Archived from the original on 5 December 2019. Retrieved 5 December 2019.
  11. "Ja kush ishin politikanet shqiptare ne takimin me Marjam Rajavin (Foto)".
  12. "Nobody Can Be "Comfortable" With Regime Change Involving MEK".
  13. "Saudi Arabia Is Not Prepared To Play Nice With Iran".
  14. "Spain's Vox Party Hates Muslims—Except the Ones Who Fund It".
  15. «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۵ دسامبر ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۲ دسامبر ۲۰۱۹.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.