روزنامه مجاهد

نشریه سیاسی-ایدئولوژیک مُجاهد، روزنامه ای است که توسط سازمان مجاهدین خلق ایران بعد از انقلاب سال ۵۷ (۱ مرداد ۱۳۵۸) چاپ و در اختیار اعضا و طرفداران این جریان قرار می‌گرفت.[1]این نشریه ارگان رسمی سازمان مجاهدین خلق و منتشر کننده مهمترین واکنش‌ها و بیانیه‌های این سازمان می‌باشد که می‌توان گفت بخشی از تاریخ معاصر ایران را شکل داده‌است.

سال‌های ابتدایی

پس از فروپاشی حکومت پهلوی در سال ۵۷ و گشوده شدن فضای آزاد سیاسی در اوایل انقلاب، گفتمان‌های متفاوت سیاسی اعم از چپ و راست هرکدام نشریات خود را در اختیار اعضا و طرفداران خود قرار می‌دادند.[2] این نوشتارها شامل تحلیل‌های سیاسی از مسائل داخلی و بین‌المللی، مطالب تئوریک، بَسط ایدئولوژی، بیانیه‌ها و اخبار می‌شد. سازمان مجاهدین خلق نیز بعنوان یک گروه فعال در انقلاب ایران مطالب خود را ابتدا به‌صورت پراکنده و غیر سازمان یافته و عمدتاً به صورت چاپ‌های ابتدایی با دستگاه استنسیل منتشر می‌کرد.[3] اما در مرداد سال ۱۳۵۸ اولین شماره از روزنامه خود تحت عنوان و لوگوی «مجاهد» را به صورت رسمی به چاپ رساند. اهداف اولیه این نشریه همسویی با انقلاب اسلامی، پذیرش حاکمیت ولایت فقیه و امامت روح‌الله خمینی و همچنین مبارزه با امپریالیسم جهانی بود.[4]

خرداد ماه ۱۳۶۰

روند مدارا و همسویی سازمان با حکومت مرکزی تا اوایل سال ۶۰ ادامه داشت اما بتدریج و به طورمشخص همگام با اعلام جنگ مسلحانه سازمان علیه حکومت مرکزی، نوشته‌ها و مطالب مجاهد نیز رنگ و بوی ستیزه‌جویانه به خود گرفت.

در روز ۲۸ خرداد، نشریهٔ مجاهد چند نسخه از روزنامه را چاپ کرد که در یکی از مهمترین نسخه‌های آن مطلبی چاپ شد که نشان از نگرانی آنها نسبت به جان رئیس‌جمهور بنی صدر خبر می‌داد و از طرفداران خود می‌خواست برای یاری از او به خیابان‌ها بیایند. مجاهد دراین‌باره چنین تیتر زد: «جان رئیس‌جمهور در خطر است، مردم تهران آماده نجات جان رئیس‌جمهور باشید».

همچنین در همان نسخهٔ مهم که در همان‌روز(٢٨خرداد) به چاپ رسید، بیانیه ای تحت عنوان «اطلاعیه سیاسی-نظامی شماره ۲۵» صادر شد که می‌توان آن‌را سرآغاز ورود نیروهای مجاهدین به نبرد مسلحانه با جمهوری اسلامی نامید. در بخشی از این اعلامیه آمده‌است: «... بدیهی است برابر اعلامیهٔ حاضر، از این پس مسئولیت هر آنچه که حین مقاومت انقلابی واقع شود، تنها و تنها بر ذِمهٔ مرتجعین انحصارطلب و اوباش چماق‌دار آنهاست که قصد آن کرده‌اند تا نقشه به پایان نرسیده شاه خائن و ساواک منفور او را، در قلع و قمع مجاهدین، به پایان رسانند. از این حیث برآنیم که نام‌بردگان، هر که باشند و در هر لباسی دقیقاً شایسته سخت‌ترین کیفر و مجازات انقلابی خواهند بود…».[5][6]

ساختار روزنامه مجاهد

مطالب روزنامه مجاهد دقیقاً انعکاس نظرات و دستورهای اعضای مرکزی سازمان مجاهدین خلق بود. می‌توان مطالب این نشریه را به بخش‌های متفاوتی تقسیم کرد:

الف) مصاحبه‌ها با رئیس‌جمهور، نخبگان سیاسی، مرکزیت و اعضای سازمان مجاهدین

ب) نوشتارها و مطالب افراد نزدیک به مجاهدین

پ) تحلیل رخدادها و مسائل روز ایران

ت) بیانیه‌ها و اعلامیه‌های سازمان (شخص رجوی)

ث) خبرهای مهم بین‌المللی

ج) انتشار مطالب تئوریک و ایدئولوژیک

نشریه نویسندگان متعددی داشت اما می‌توان به اعضای شاخص آن یعنی مسعود رجوی، موسی خیابانی، ابوذر ورداسبی، شیخ علی تهرانی، منوچهر هزارخانی و علی‌اصغر حاج سید جوادی اشاره کرد.

نشریات وابسته

در همان دوران مجلات دیگری توسط سازمان مجاهدین خلق به چاپ می‌رسید که وابسته به نشریه مجاهد بودند که مهمترین آنها «بازوی انقلاب»، «نسل انقلاب» و «فریاد گود نشین» نام داشت.[7]

لوگوی روزنامه

در لوگوی این روزنامه با خط درشت عنوان مجاهد درج شده است که در بالای آن یک اسلحهٔ یوزی قرارگرفته است. در بالای اسلحه نیز یک ستاره (نماد سوسیالیسم) و آیه ای از قرآن به کار رفته که در نماد و پرچم این سازمان درج است.

وضعیت کنونی

تاکنون نیز روند نشر این روزنامه در قالب الکترونیکی(PDF) ادامه دارد. [8]

منابع

پیوند به بیرون

آرشیو نشریه مجاهد

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.