پیر کوری
پیر کوری (به فرانسوی: Pierre Curie؛ متولد ۱۵ مه ۱۸۵۹ – درگذشته ۱۹ آوریل ۱۹۰۶)، فیزیک‌دان فرانسوی بود و از پیشگامان عرصه بلورشناسی، مغناطیس و رادیو اکتیویته بود. او و همسرش ماری کوری، به‌همراه آنری بکرل در سال ۱۹۰۳ موفق به دریافت جایزه فیزیک نوبل گردیدند. آنها این جایزه را «به پاس خدمات ارزنده در تحقیقات در زمینه رادیواکتیویته که توسط پروفسور هانری بکرل کشف شد» دریافت نمودند.[1]
| پیر کوری | |
|---|---|
 حدود سال ۱۹۰۶ | |
| زادهٔ | ۱۵ مهٔ ۱۸۵۹ پاریس، فرانسه |
| درگذشت | ۱۹ آوریل ۱۹۰۶ (۴۶ سال) پاریس، فرانسه |
| ملیت | فرانسوی |
| محل تحصیل | دانشگاه سوربن |
| شناخته‌شده برای | به خاطر کشف خودپرتوزایی و مطالعه پدیده‌های تابشی در در کشف رونتگن |
| همسر(ها) | ماری کوری (ازدواج ۱۸۹۵) |
| فرزندان | ایرن ژولیو-کوری ایو کوری |
| جایزه(ها) |  جایزه نوبل فیزیک (۱۹۰۳) |
| پیشینه علمی | |
| رشته(های) فعالیت | فیزیک |
| دانشجویان دکتری | پل لانژون آنتوان-لوئی دبیرن مارگریت پری |
| دین | بی‌دین، خداناباور |
| امضاء | |
 | |
پیر کوری در کنار همسرش ماری کوری، مدتها مشغول تحقیق در ارتباط با خواص فیزیکی عناصر جدید بودند. کوری‌ها روشی بسیار طاقت فرسا و دشوار برای جداسازی رادیوم با کمک روش‌های مختلف تبلور مجدد به‌کار گرفتند. سرانجام و در سال ۱۹۰۲، آنها موفق شدند که از یک تن سنگ معدن اورانینیت به حدود ۰/۱ گرم رادیوم کلرید برسند. در سال ۱۹۱۰، ماری کوری همسر او، در نهایت موفق به تهیه رادیوم خالص فلزی شد، موضوعی که یکی از عوامل کسب نوبل شیمی توسط ماری کوری، در سال ۱۹۱۱ به‌حساب می‌آید.[2][3]
پیر کوری در سال ۱۹۰۶ و در سن ۴۷ سالگی، در اثر برخورد با یک درشکه درگذشت.[4]
منابع
- "The Nobel Prize in Physics 1903". Nobel Prize. Retrieved 8 July 2016.
- "Marie Curie – Research Breakthroughs (1807–1904)Part 2". American Institute of Physics. Archived from the original on 18 November 2011. Retrieved 7 November 2011.
- L. Pearce Williams (1986). "Curie, Pierre and Marie". Encyclopedia Americana, vol. 8. Danbury, Connecticut: Grolier, Inc. p. 332.
- "Prof. Curie killed in a Paris street" (PDF), The New York Times, 20 April 1906
