تئودور هانش

تئودور ولفگنگ هانش (به آلمانی: Theodor Wolfgang Hänsch) (زادهٔ ۳۰ اکتبر ۱۹۴۱ در شهر هایدلبرگ، آلمان) فیزیکدان آلمانی است که در سال ۲۰۰۵، یک چهارم از جایزهٔ نوبل فیزیک را از آن خود کرد. جان هال و روی. جی گلوبر از دیگر کسانی بودند که این جایزه را بدست آوردند. آن‌ها این جایزه را برای توسعهٔ لیزر و بدست آوردن فن نوسان‌های شانه‌مانند نور بدست آوردند.

تئودور هانش
تِد هانش، گرفته شده در تاریخ ۲۰ اکتبر ۲۰۰۶
زادهٔ۳۰ اکتبر ۱۹۴۱ ‏(۷۹ سال)
هایدلبرگ , آلمان
ملیتآلمانی
محل تحصیلدانشگاه روپرشت-کارلز هایدلبرگ
شناخته‌شده برایطیف‌سنجی لیزر
جایزه(ها) جایزه نوبل فیزیک (۲۰۰۵)
جایزهٔ گاتفرید ویلهلم لایبنیتز(۱۹۸۹)
جایزهٔ کامستاک در فیزیک (۱۹۸۳)
پیشینه علمی
رشته(های) فعالیتفیزیک
محل کاردانشگاه لودویگ ماکسیمیلیان مونیخ
انجمن ماکس پلانک
دانشگاه استنفورد
آزمایشگاه طیف‌سنجی غیر خطی (LENS) دانشگاه فلورانس
دانشجویان دکتریکارل ادوین ویمن
مارکوس گرینر
عمانوئیل بلوک

هانش مسئول موسسهٔ نورشناخت کوانتومی ماکس-پلانک (به آلمانی: Max-Planck-Institut für Quantenoptik) و استاد فیزیک آزمایشگاهی و طیف‌سنجی لیزر در دانشگاه لودویگ ماکسیمیلیان در مونیخ، بایرن، آلمان است.

هانش در دههٔ ۱۹۶۰ مدرک دکتری خود را از دانشگاه روپرشت-کارلز هایدلبرگ دریافت می‌کند و پیرو آن به عنوان استاد دانشگاه استنفورد برگزیده می‌شود و از سال ۱۹۷۵ تا ۱۹۸۶ در این جایگاه باقی می‌ماند.

یکی از دانشجویان هانش، کارل ادوین ویمن بود که در سال ۲۰۰۱ توانست جایزهٔ نوبل را از آن خود کند.

منابع

    مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Theodor W. Hänsch». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۶ اکتبر ۲۰۱۱.

    پیوند به بیرون
    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.