استیون چو

استیون چو (به انگلیسی: Steven Chu) (متولد ۱۹۴۸ شهر سنت‌لوئیس در میزوری)، فیزیک‌دان تجربی آمریکایی و برنده جایزه نوبل در فیزیک سال ۱۹۹۷ است. در سال ۲۰۰۸ باراک اوباما رئیس جمهور آمریکا او را به عنوان دوازدهمین وزیر نیروی آمریکا انتخاب کرد.[1]

استیون چو
استیون چو
وزیر انرژی ایالات متحده آمریکا
مشغول به کار ۲۱ ژانویه ۲۰۰۹ – ۲۲ آوریل ۲۰۱۳
رئیس‌جمهور	باراک اوباما
پس از	ساموئل بودمان
پیش از	ارنست مونیز
اطلاعات شخصی
زاده	۲۸ فوریهٔ ۱۹۴۸ ‏(۷۳ سال) سنت‌لوئیس، میزوری، آمریکا
حزب سیاسی	دموکرات
همسر(ان)	Lisa Chu-Thielbar (جدا شده) Jean Fetter (ا. ۱۹۹۷)
فرزندان	۲
اقامتگاه	ایالات متحده آمریکا
محل تحصیل	دانشگاه راچستر (بی‌ای) دانشگاه کالیفرنیا، برکلی (پی‌اچ‌دی)
پیشه	سیاست‌مدار
تخصص	دانشمند فیزیک
شناخته‌شده برای	فیزیک اتمی, زیست‌فیزیک, فیزیک بسپار
جایزه‌ها	برنده جایزه نوبل فیزیک سال (۱۹۹۷)
وبگاه	University website

استیون چو در سنت‌لوئیس در ایالت میسوری به دنیا آمد و در دانشگاه روچستر و دانشگاه برکلی در رشته فیزیک تحصیل کرد. پس از آن که در سال ۱۹۷۶ از دانشگاه برکلی درجه دکتری دریافت کرد، دو سال در همان دانشگاه به تحقیق پرداخت. سپس به آزمایشگاه‌های بل پیوست و در ۱۹۸۷ استاد فیزیک در دانشگاه استنفورد شد. از سال ۱۹۹۰ تا ۱۹۹۳ رئیس دانشکده فیزیک در استنفورد بود. در سال ۱۹۹۷ همراه با دو نفر دیگر جایزه نوبل فیزیک را برای «توسعه روشهای خنک کردن و تسخیر اتم‌ها با نور لیزر» دریافت کرد.

از سال ۲۰۰۴ سرپرست آزمایشگاه‌های لاورنس در برکلی شد.[2]

کابینه اول باراک اوباما، رئیس جمهوری آمریکا، در اتاق شرقی سال ۲۰۰۹
ردیف اول ایستاده از چپ به راست:
ری لحود، لیسا جکسون، گری لاک، هیلدا سولیس، باراک اوباما، جو بایدن، کن سالازار، شان داناون، پیتر اورزاگ، کریستینا رومر، آرنی دانکن
ردیف دوم ایستاده:
تام ویلساک، استیون چو، جنت ناپالیتانو، رام امانوئل، کاتلین سیبیلیوس، ران کرک، سوزان رایس، اریک شینسکی
ردیف سوم نشسته:
رابرت گیتس، تیموتی گایتنر، هیلاری کلینتون، اریک هولدر