پاتریک بلاکت
پاتریک ماینارد اشتوارت بلاکت (به انگلیسی: Patrick Blackett, Baron Blackett) (متولد ۱۸ نوامبر ۱۸۹۷، لندن – درگذشته ۱۳ ژوئیه ۱۹۷۴، لندن) یک فیزیک‌دان تجربی انگلیسی بود.
| پاتریک بلاکت | |
|---|---|
 پاتریک ماینارد اشتوارت بلاکت سال ۱۹۵۰ | |
| زادهٔ | ۱۸ نوامبر ۱۸۹۷ لندن، انگلستان |
| درگذشت | ۱۳ ژوئیهٔ ۱۹۷۴ (۷۶ سال) لندن، انگلستان |
| ملیت |  بریتانیا |
| محل تحصیل | Osborne Naval College
دانشگاه کمبریج |
| شناخته‌شده برای | به خاطر تکمیل روش اتاقک ابری ویلسون، و واقعیتهایی که به وسیله این روش در زمینه‌های فیزیک هسته‌ای و پرتو کیهانی دیرینه‌مغناطیس‌شناسی |
| جایزه(ها) | مدال پادشاهی (۱۹۴۰) جایزه نوبل فیزیک (۱۹۴۸)مدال کاپلی (۱۹۵۶) |
| پیشینه علمی | |
| رشته(های) فعالیت | فیزیک |
| محل کار | دانشگاه کمبریج کالج سلطنتی لندن دانشگاه منچستر دانشگاه لندن |
| استاد راهنما | ارنست راترفورد |
| دین | بی خدا |
او در سال ۱۹۲۱ از دانشگاه کمبریج فارغ‌التحصیل شد و حدود ۱۰ سال را در آزمایشگاه‌های کاوندیش (به انگلیسی: Cavendish Laboratory) در زمینه اتاق ابری مطالعه کرد و او در دانشگاه منچستر نیز تدریس کرد و در سال ۱۹۵۳ به مقام استادی و ریاست بخش فیزیک امپریال کالج لندن رسید. او در سال ۱۹۴۸ برنده جایزه نوبل فیزیک شد[1] و در ۱۹۵۶ لقب لرد را دریافت کرد. وی خداناباور بود.[2]
پانویس
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ پاتریک بلاکت موجود است. |
- "Patrick M.S. Blackett". وب‌گاه رسمی جایزه نوبل.
- "The grandson of a vicar on his father’s side, Blackett respected religious observances that were established social customs, but described himself as agnostic or atheist." Mary Jo Nye: "Blackett, Patrick Maynard Stuart." Complete Dictionary of Scientific Biography, Vol. 19 p. 293. Detroit: Charles Scribner's Sons, 2008.
رؤسای انجمن سلطنتی | |
|---|---|
| قرن هفدهم |
|
| قرن هجدهم |
|
| قرن نوزدهم |
|
| قرن بیستم |
|
| قرن بیست و یکم |
|
| |
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.