پاتریک بلاکت

پاتریک ماینارد اشتوارت بلاکت (به انگلیسی: Patrick Blackett, Baron Blackett) (متولد ۱۸ نوامبر ۱۸۹۷، لندن – درگذشته ۱۳ ژوئیه ۱۹۷۴، لندن) یک فیزیک‌دان تجربی انگلیسی بود.

پاتریک بلاکت
پاتریک ماینارد اشتوارت بلاکت سال ۱۹۵۰
زادهٔ۱۸ نوامبر ۱۸۹۷
لندن، انگلستان
درگذشت۱۳ ژوئیهٔ ۱۹۷۴ (۷۶ سال)
لندن، انگلستان
ملیت بریتانیا
محل تحصیلOsborne Naval College
دانشگاه کمبریج
شناخته‌شده برایبه خاطر تکمیل روش اتاقک ابری ویلسون، و واقعیتهایی که به وسیله این روش در زمینه‌های فیزیک هسته‌ای و پرتو کیهانی
دیرینه‌مغناطیس‌شناسی
جایزه(ها)مدال پادشاهی (۱۹۴۰)
جایزه نوبل فیزیک (۱۹۴۸)
مدال کاپلی (۱۹۵۶)
پیشینه علمی
رشته(های) فعالیتفیزیک
محل کاردانشگاه کمبریج
کالج سلطنتی لندن
دانشگاه منچستر
دانشگاه لندن
استاد راهنماارنست راترفورد
دینبی خدا

او در سال ۱۹۲۱ از دانشگاه کمبریج فارغ‌التحصیل شد و حدود ۱۰ سال را در آزمایشگاه‌های کاوندیش (به انگلیسی: Cavendish Laboratory) در زمینه اتاق ابری مطالعه کرد و او در دانشگاه منچستر نیز تدریس کرد و در سال ۱۹۵۳ به مقام استادی و ریاست بخش فیزیک امپریال کالج لندن رسید. او در سال ۱۹۴۸ برنده جایزه نوبل فیزیک شد[1] و در ۱۹۵۶ لقب لرد را دریافت کرد. وی خداناباور بود.[2]

پانویس

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ پاتریک بلاکت موجود است.
  1. "Patrick M.S. Blackett". وب‌گاه رسمی جایزه نوبل.
  2. "The grandson of a vicar on his father’s side, Blackett respected religious observances that were established social customs, but described himself as agnostic or atheist." Mary Jo Nye: "Blackett, Patrick Maynard Stuart." Complete Dictionary of Scientific Biography, Vol. 19 p. 293. Detroit: Charles Scribner's Sons, 2008.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.