کارل مان گیورگ سیگبن
کارل مان گیورگ سیگبن (به سوئدی: Karl Manne Georg Siegbahn) (متولد ۳ دسامبر ۱۸۸۶ – درگذشته ۲۶ سپتامبر ۱۹۷۸) یک فیزیکدان شهیر سوئدی بود.
| کارل مان گیورگ سیگبن | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۳ دسامبر ۱۸۸۶ اوربرو، سوئد |
| درگذشت | ۲۶ سپتامبر ۱۹۷۸ (۹۱ سال) استکهلم، سوئد |
| ملیت | سوئدی |
| محل تحصیل | دانشگاه لاند |
| شناخته‌شده برای | به خاطر کشفیات و پژوهش‌هایش دربارهٔ طیف‌سنجی پرتو ایکس |
| جایزه(ها) |  جایزه فیزیک نوبل (۱۹۲۴) |
| پیشینه علمی | |
| رشته(های) فعالیت | فیزیک |
| محل کار | دانشگاه لاند دانشگاه اوپسالا دانشگاه استکهلم |
وی در سال ۱۹۲۴ موفق به دریافت جایزه فیزیک نوبل گردید. او این جایزه را به خاطر کشفیات و پژوهش‌هایش دربارهٔ طیف‌سنجی پرتو ایکس دریافت کرد.
زندگی‌نامه
سیگبان در شهر اوربرو سوئد متولد شد. او در سال ۱۹۰۶ در استکهلم فارغ‌التحصیل شد و در همان سال مطالعاتش را در دانشگاه لوند آغاز کرد. سیگبان در حین تحصیلاتش دستیار یوهانس ریدبرگ بود. او در سال ۱۹۱۱ مدرک دکترایش را از دانشگاه لوند دریافت کرد. در زمان بیماری ریدبرگ، سیگبان مسئولیت امور او را برعهده داشت. او در سال ۱۹۲۰ به درجه استاد تمامی رسید. با این وجود در سال ۱۹۲۲ دانشگاه لوند را ترک و به دانشگاه اوپسالا پیوست.
سیگبان در سال ۱۹۳۷ به عنوان رئیس دپارتمان فیزیک مؤسسه نوبل فرهنگستان پادشاهی علوم سوئد انتخاب شد. در سال ۱۹۸۸ این مؤسسه به مؤسسه‌مان سیگبان تغییر نام داد.
طیف‌سنجی پرتو ایکس
سیگبان مطالعاتش بر روی طیف‌سنجی پرتو ایکس را از سال ۱۹۱۴ شروع کرد. در ابتدا او از همان طیف‌سنجی استفاده نمود که هنری موزلی پیشتر از آن برای یافتن رابطه بین طول موج برخی عناصر و مکانشان در جدول تناوبی استفاده کرده بود. کمی بعد با اصلاح و توسعه ابزارهای آزمایشگاهی، توانست به‌طور دقیق طول موج پرتو ایکس اتمهای عناصر مختلف را اندازه‌گیری کند. او همچنین قراردادی به نام «نمادگان سیگبان» را برای نامگذاری خطوط طیفی مختلف که مشخصه عناصر در طیف‌سنجی پرتو ایکس هستند، ایجاد کرد. اندازه‌گیری‌های دقیق سیگبان سبب پیشرفت‌های زیادی در مکانیک کوانتومی و فیزیک اتمی شد.
جوایز و افتخارات
سیگبان در سال ۱۹۲۴ موفق به دریافت جایزه نوبل فیزیک گردید.[1] او در سال ۱۹۳۴ برنده نشان هیوز و در سال ۱۹۴۰ برنده نشان رامفورد شد. وی در سال ۱۹۴۴ پمپ سیگبان را ثبت اختراع نمود. سیگبان در سال ۱۹۵۴ به عنوان عضو خارجی انجمن سلطنتی انتخاب شد.[2]
زندگی شخصی
سیگبان در سال ۱۹۱۴ با کارین هوگوم ازدواج کرد. آنها دو فرزند به نام‌های بو لنارت گیورگ سیگبان (سیاستمدار، ۲۰۰۸–۱۹۱۵) و کای سیگبان (فیزیکدان، ۲۰۰۷–۱۹۱۸) داشتند. کای سیگبان خود در سال ۱۹۸۱ به دلیل مشارکتش در توسعهٔ طیف‌سنجی پرتو ایکس موفق به دریافت جایزه نوبل فیزیک شد.
منابع
- «The Nobel Prize in Physics 1924». NobelPrize.org (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۱۰-۲۸.
- Atterling, H. (1991-11). "Karl Manne Georg Siegbahn, 3 December 1886 - 24 September 1978". Biographical Memoirs of Fellows of the Royal Society. 37: 427–444. doi:10.1098/rsbm.1991.0022. ISSN 0080-4606. Check date values in:
|date=(help)
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Manne Siegbahn». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی.
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ کارل مان گیورگ سیگبن موجود است. |
