پیریمیدین

پیریمیدین به ترکیب شیمیایی گفته می‌شود که ساختاری حلقوی شبیه به حلقه بنزن یا پیریدین دارد که متشکل از دو اتم نیتروژن در موقعیت‌های ۱ و ۳ حلقه شش‌ضلعی خود است. پیریمیدین‌ها یکی از سه فرم ایزومری دیازین هستند.

پیریمیدین
شناساگرها
شماره ثبت سی‌ای‌اس 289-95-2 Y
پاب‌کم 9260
کم‌اسپایدر 8903 Y
KEGG C00396 Y
MeSH pyrimidine
ChEBI CHEBI:16898 Y
ChEMBL CHEMBL15562 Y
جی‌مول-تصاویر سه بعدی Image 1
خصوصیات
فرمول مولکولی C4H4N2
جرم مولی 80.088 g mol-1
چگالی 1.016 g cm-3
اسیدی (pKa) 1.10[1] (protonated pyrimidine)
به استثنای جایی که اشاره شده‌است در غیر این صورت، داده‌ها برای مواد به وضعیت استانداردشان داده شده‌اند (در 25 °C (۷۷ °F)، ۱۰۰ kPa)
 Y (بررسی) (چیست: Y/N؟)
Infobox references

پیریمیدین‌ها به همراه پورین‌ها سازندهٔ بازهای آلی هستند که در ساختار DNA و RNA به صورت نوکلئوتید شرکت دارند.

انواع سرشناس

سه باز آلی سیتوزین، تیمین و یوراسیل که در ساختار دی‌ان‌ای و آران‌ای پیدا می‌شوند، از مشتقات پیریمیدینی هستند. سیتوزین و تیمین در ساختار دی‌ان‌ای از طریق پیوندهای هیدروژنی به پورین متناظر خود متصل می‌شوند.

منابع

  1. Brown, H.C., et al., in Baude, E.A. and Nachod, F.C., Determination of Organic Structures by Physical Methods, Academic Press, New York, 1955.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.