هوا ناجا

هواپیمایی نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران یا هواناجا واحد هوایی نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران است، که با دارا بودن چندین فروند بالگرد (بل۲۱۲، بل۲۰۶، بل۲۰۵، میل۱۷) پهپاد و هواپیمای سبک|جایرکوپتر، مسئولیت انجام ماموریت‌های هوایی نیروی انتظامی و پشتیبانی از مرزبانی و پلیس راهنمایی و رانندگی را برعهده دارد. فرودگاه و ستاد فرماندهی مرکزی هواناجا در شهر ری، تهران قرار دارد.[1][2]

هواپیمایی نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران
قطبفرودگاه آریا فر
فرودگاه بین‌المللی مهرآباد
شمار ناوگان۲۰ فروند
مقصدهاداخلی
شرکت مادرنیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران
دفتر مرکزیشهر ری، ایران
افراد کلیدیسرتیپ‌دوم خلبان محمد نیک‌نژاد
(فرمانده هوا ناجا)

تاریخچه

هواپیمایی ناجا به عنوان اولین یگان هوایی نیروی انتظامی، در دهه ۱۳۸۰ با نام هوا ناجا فعالیت خود را آغاز کرد. در ابتدای شکل‌گیری این یگان، فرماندهی آن برعهده سرتیپ‌دوم خلبان محمد زارعی بود. دومین فرمانده هواناجا نیز سرتیپ‌دوم خلبان محمد‌ولی بیرانوند بود.[3][4] هم‌اکنون فرماندهی این یگان برعهده سرتیپ‌دوم محمد نیک‌نژاد می‌باشد.[5][6]

سوانح

توربو کوماندور

یک فروند هواپیمای توربو کوماندور، متعلق به هواپیمایی نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران در روز شنبه ۱۹ مهرماه سال ۱۳۹۳ در مسیر تهران به زاهدان، بر اثر نقص فنی سقوط کرد و ۷ سرنشین (۳ نفر خدمه و ۴ نفر پرسنل بازرسی ناجا) این هواپیما که جهت انجام مأموریت، عازم سیستان و بلوچستان بودند نیز در این سانحه کشته شدند.[7] به گفته مدیر عامل شرکت مادر تخصصی فرودگاه‌های کشور، هواپیمای ناجا در فاصله ۵۰ مایلی از شمال غربی زاهدان، با زمین برخورد کرد و تا پیش از وقوع اين سانحه، هواپیما با مرکز کنترل پرواز فضای کشور، ارتباط داشته‌است.[8] اسامی سرنشینان:

  • عبدالعلی صادقی؛ معاون ایمنی بازرسی کل ناجا
  • سرهنگ علی خرسندی‌نیا؛ پلیس پیشگیری ناجا
  • سرهنگ محمد درودگر؛ معاونت عملیات
  • محسن طلوعی؛ کارمند
  • سرهنگ علی‌احمد فرخی؛ خلبان
  • سرگرد حجت خلیل لو؛ کمک خلبان
  • ستوان قربانعلی قویدل؛ مهندس پرواز[9][10][11]

سسنا ۱۷۲

در روز ۳ اردیبهشت ۱۳۹۹، یک فروند هواپیمای سسنا ۱۷۲ متعلق به هواناجا، در جنگل‌های کلارآباد در استان مازندران سقوط کرد، که هر ۲ سرنشین آن پرواز کشته شدند. سخنگوی نیروی انتظامی، شرایط جوی و دید نامناسب را عامل اصلی سقوط این هواپیما معرفی کرد.[12]

نگارخانه

منابع

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.