سرباز
سرباز پایین‌ترین درجه در میان درجه‌های نظامی نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران است[1].
| سرباز | |
|---|---|
 نشانه درجه سرباز | |
| کشور |  ایران |
| شاخه خدمات | نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران سپاه پاسداران انقلاب اسلامی |
| درجه ناتو | OR-1 |
| شکل گرفته | ۱۳۱۳ |
| رتبه بالاتر بعدی | سرباز دوم |
| درجه‌های معادل | ناوی ناوی پاسدار |
در ایران درجه سرباز سه مرحله دارد:
- سرباز یکم
- سرباز دوم
- سرباز
سرباز یکم
سرباز دوم- سرباز صفر
سرباز در فرهنگ فارسی محمد معین این‌گونه معنی شده است:
- آن که آماده باشد که سر و جان خویش را در راه هدف خود فدا کند؛
- سپاهی، لشکری؛
- آنچه سرش گشاده بُوَد؛ سربسته.[2]
به‌عبارتی، سرباز در معنای کسی است که از جانش در پی آرمانی گذشته و از باختن سرش ابایی نداشته باشد؛ ولی معنای کاربردیِ این واژه برای کسی به‌کار برده می‌شود که پیشهٔ نظامی‌گری داشته باشد و در ارتش خدمت کند، که بدین معنا سپاهی و لشکری هم می‌گویند.
- نشان سرباز در نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران (آجا)
نشان سرباز در نیروی هوایی ارتش
نشان ناوی (معادل سرباز در نیروی دریایی ارتش)
نشان سرباز و سرباز در نیروی زمینی و نیروی دریایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی
نشان سرباز در نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران (ناجا)
جستارهای وابسته
پانویس
- قانون ارتش جمهوری اسلامی ایران مصوب ۷ مهر ۱۳۶۶، فصل سوم: آموزش و ترفیعات، بخش دوم: ترفیعات، مادهٔ ۶۴
- فرهنگ فارسی دکتر محمد معین، جلد دوم، .
منابع
- دادگستری جمهوری اسلامی ایران، مجموعه قوانین سال ۱۳۵۸، تصویب‌نامه‌ها، ص۲۷۹.
- ویکی‌پدیای انگلیسی، نسخهٔ ۲۶ سپتامبر ۲۰۰۶.
- فرهنگ همراه پیشرو آریانپور، انگلیسی-فارسی.
| نظامی |
|  | ||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| انتظامی |
| |||||||||||||||||||||
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.