سرلشکر

سرلشکر در نیروهای مسلح ایران به درجهٔ نظامی بالاتر از سرتیپ و پایین‌تر از سپهبد گفته می‌شود. معادل این درجه در نیروی دریایی ایران دریابان است. نشان مورد استفاده در این درجه نشان تیمساری به علاوهٔ دو ستاره می باشد. این درجه بالاترین درجه‌ای است که پس از انقلاب اسلامی به یک نظامی در هنگام حیاتش، اعطا شده‌است.

سرلشکر
کشورایران
شاخه خدماتارتش
سپاه پاسداران
نیروی انتظامی
درجهدوستاره
درجه ناتوOF-7
شکل گرفتهاردیبهشت ۱۳۱۴[1]
رتبه بالاتر بعدیسپهبد
رتبه پایین‌تر بعدیسرتیپ
درجه‌های معادلسرلشکر پاسدار
دریابان
Related articles
تاریخامیر لشکر (۱۳۱۴–۱۳۰۴)
امیر تومان (پیش از ۱۳۰۴)
درجه‌های ارتش ایران
نیروها
زمینی و هوایی دریایی
ارتشبد دریابد
سپهبد دریاسالار
سرلشکر دریابان
سرتیپ دریادار
سرتیپ دوم دریادار دوم
سرهنگ ناخدا یکم
سرهنگ دوم ناخدا دوم
سرگرد ناخدا سوم
سروان ناوسروان
ستوان ۳، ۲ و ۱ ناوبان ۳، ۲ و ۱
استوار ۲ و ۱ ناواستوار ۲ و ۱
گروهبان ۳، ۲ و ۱ مهناوی ۳، ۲ و ۱
سرجوخه سرناوی
سرباز ۲ و ۱ ناوی ۲ و ۱
سرباز ناوی

تاریخچه

این درجه در آغاز «امیرتومان» نام داشت.[2] در ۱۴ دی ۱۳۰۰ ه‍.خ به «امیرلشکر» تغییر نام داد.[3] در ۱۳۱۳ به «سرلشکر» تبدیل شد.[4] در ۳ خرداد ۱۳۱۴ اولین جلسهٔ رسمی فرهنگستان ایران واژهٔ «لشکربد» برای این درجه از سوی وزارت معارف بخشنامه گردید.[5] ولی این واژه در قانون ترفیعات ارتش شاهنشاهی ایران گنجانده نشد و همان واژهٔ سرلشکر به کار گرفته شد.[6]

نگارخانه

جستارهای وابسته

منابع
  1. Calmard, J. (1989). "AMĪR LAŠKAR". In Yarshater, Ehsan. Encyclopædia Iranica. Fasc. 9. I. New York City: Bibliotheca Persica Press. p. 965.
  2. از فرمان شاهنشاهی تأسیس نیروی هوایی تا دژ پرنده آمریکایی در تهران خبرگزاری فارس
  3. چهاردهم دی در آینهٔ تاریخ معاصر، خبرگزاری جمهوری اسلامی
  4. لغت‌نامهٔ دهخدا، مدخل امیرلشکر
  5. روستایی، محسن، واژگان نظامی مصوب فرهنگستان ایران (۱۳۱۴–۱۳۲۰)، فصلنامهٔ گنجینهٔ اسناد، زمستان ۱۳۷۳، شمارهٔ ۱۶، صفحهٔ ۳۸
  6. قانون ترفیعات ارتش شاهنشاهی ایران، مصوب ۱۷ اسفند ۱۳۱۴، فصل یکم-مقررات عمومی، مادهٔ دوم
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.