مارش استقلال

مارش استقلال
	[[File:Atatürk schoolroom wall.jpg که البته نشانه ی ضد پادشاهی و به دنبال جمهوری بودن است؟\|frameless\|upright=1]] نمونه‌ای از یک نمایشگاه کلاس درس در ترکیه، شامل سرود در سمت راست است.
	سرود ملی ترکیه; و قبرس شمالی
اشعار	محمد عاکف ارسوی، ۱۹۲۱
موسیقی	عثمان زکی یونگور، ۱۹۳۰; ادگار ماناس، ۱۹۳۲
تاریخ رسمیت	۱۲ مارس ۱۹۲۱ ی sound=Istiklâl Marsi instrumetal.ogg

مارش استقلال (ترکی استانبولی: İstiklal Marşı‎)، سرود ملی ترکیه در تاریخ ۱۲ مارس ۱۹۲۱ یعنی دو سال قبل از استقرار جمهوری ترکیه در ۲۹ اکتبر ۱۹۲۳ در حین جنگ استقلال ترکیه رسماً انتخاب شد. هدف از انتخاب آن داشتن یک سرود و موزیک تهییج‌کننده برای مبارزان و همچنین سرود ملی برای جمهوری‌ای بود که بعد از پیروزی بر پا می‌شد. این سرود در قبرس شمالی نیز به عنوان سرود ملی برگزیده شده‌است.

در مسابقه‌ای که برای گزینش شعر این سرود ترتیب داده شد ۷۲۴ شعر ارسال شد و از میان آن‌ها ۱۰ بیت از اشعار محمد عاکف ارسوی توسط مجلس بزرگ ملی ترکیه انتخاب شد.

سرود ملی ترکیه بایستی در حال ایستاده و ساکن خوانده شود.

سرود ملی جمهوری ترکیه

ترکی عثمانی	ترکی استانبولی	ترجمه فارسی
قورقما سونمز بو شفقلرده یوزن آل سنجاق، سونمه‌دن یوردمڭ اوستنده توتن اڭ صوڭ اوجاق، اوبنم ملتمڭ ییلدیزیدر پارلایاجق. اوبنمدر اوبنم ملتمڭدر آنجاق. چاتما قربان اولایم چهرهڭی ای نازلی هلال، قهرمان عرقمه بر گول نه بو شدت بو جلال، سڭا الماز دوکولن قانلرمز صوڭره حلال، حقیدر حقه طاپان ملتمڭ استقلال؛ بن ازلدن بریدر حر یاشادم حر یاشارم، هانگی چیلقین بڭا زنجیر وراجقمش شاشارم، کوکره‌مش سیل کبی‌یم بندمی چیگنر آشارم، ییرتارم داغلری انگینلره صیغمام طاشارم. غربڭ آفاقنی صارمشسه چلیک زرهلی دیوار، بنم ایمان دولی کوکوسم کبی سرحدم وار، اولوسون قورقما نصل بویله بر ایمانی بوغار، مدنیت دیدیگن تک دیشی قالمش جانور. آرقاداش یوردوما آلچاقلری اوغراتما صاقین، سپر ات کودهڭی، دورسون بو حیاسزجه آقین، دوغاجقدرسگا وعد ایتدیڭی کونلر حقڭ، کیم بیلیر بلکی یارین بلکی یارین دن ده یاقین. باصدیغڭ یرلری طوپراق دییه رک گچمه طانی، دوشون آلتنده کی بیڭلرجه کفنسز یاتانی، سن شهید اوغلیسڭ اینجیتمه یازیقدر آتاڭی، ویرمه دنیالری آلسه ڭ ده بو جنت وطنی. کیم بو جنت وطنڭ اوغرینه اولمازکه فدا، شهدا فیشقیراجق طوپراغی صیقسه ڭ شهدا، جانی جانانی بوتون واریمی آلسین ده خدا، ایتمه سین تک وطنمدن بنی دنیاده جدا. روحمڭ سندن الهی شودر آنجاق املی، دکمه سین معبدمڭ کوکسنه نامحرم الی، بو اذان لر که شهادتلری دینڭ تملی، ابدی یوردمڭ اوستنده بنم یگلملی. او زمان وجد ایله بیڭ سجده ایدر وارسه طاشم، هرجریحه مدن الهی بوشانور قانلی یاشیم، فیشقیریر روح مجرد گبی یردن نعشیم، او زمان یوکسله رک عرشه ده گر بلکی باشم. دالقالان سن ده شفقلر کبی ای شانلی هلال، اولسون آرتق دکولن قانکارمڭ هپسی حلال، ابدیاً سڭا یوق عرقمه یوق اضمحلال، حقّیدر حر یاشامش بایراغمڭ حریت، حقیدر حقه طاپان ملتمڭ استقلال... محمد عاکف	Korkma, sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak; Sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak. O benim milletimin yıldızıdır, parlayacak; O benimdir, o benim milletimindir ancak. Çatma, kurban olayım, çehreni ey nazlı hilal! Kahraman ırkıma bir gül! Ne bu şiddet, bu celâl? Sana olmaz dökülen kanlarımız sonra helâl... Hakkıdır, Hakk'a tapan, milletimin istiklâl! Ben ezelden beridir hür yaşadım, hür yaşarım. Hangi çılgın bana zincir vuracakmış? Şaşarım! Kükremiş sel gibiyim, bendimi çiğner, aşarım. Yırtarım dağları, enginlere sığmam, taşarım. Garbın âfakını sarmışsa çelik zırhlı duvar, Benim iman dolu göğsüm gibi serhaddim var. Ulusun, korkma! Nasıl böyle bir imanı boğar, Medeniyet! dediğin tek dişi kalmış canavar? Arkadaş! Yurduma alçakları uğratma, sakın. Siper et gövdeni, dursun bu hayasızca akın. Doğacaktır sana va'dettiği günler Hakk'ın... Kim bilir, belki yarın, belki yarından da yakın. Bastığın yerleri 'toprak!' diyerek geçme, tanı: Düşün altında binlerce kefensiz yatanı. Sen şehit oğlusun, incitme, yazıktır, atanı: Verme, dünyaları alsan da, bu cennet vatanı. Kim bu cennet vatanın uğruna olmaz ki feda? Şühedâ fışkıracak toprağı sıksan, şüheda! Cânı, cânânı, bütün varımı alsın da hüda, Etmesin tek vatanımdan beni dünyada cüda. Ruhumun senden, ilâhi, şudur ancak emeli: Değmesin mâbedimin göğsüne namahrem eli. Bu ezanlar-ki şahadetleri dinin temeli, Ebedi yurdumun üstünde benim inlemeli. O zaman vecd ile bin secde eder -varsa- taşım, Her cerihamdan, ilâhi, boşanıp kanlı yaşım, Fışkırır ruh-i mücerred gibi yerden nâ'şım; O zaman yükselerek arşa değer belki başım. Dalgalan sen de şafaklar gibi ey şanlı hilâl! Olsun artık dökülen kanlarımın hepsi helâl. Ebediyen sana yok, ırkıma yok izmihlâl: Hakkıdır, hür yaşamış, bayrağımın hürriyet; Hakkıdır, Hakk'a tapan, milletimin istiklâl!	هراس به‌دل راه مده! این پرچم سرخ که در شفق‌ها در اهتزاز است هرگز خاموش نمی‌شود. تازمانیکه آخرین اجاق آتشین بر فراز کشورم روشن است. آن ستاره ملت من‌است که که خواهد درخشید. آن مال من است و تنها متعلق به ملت من است. صورتت را برنگردان، قربانت گردم ای هلال نازنین. این چه قدرت و جلال است، بر ملت قهرمان هم نظری کن. خون ما که بر زمین ریخته بدون رضایت تو حلال نیست. این استقلال حق ملت حق‌پرست من است.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.