عود

دود عود حاوی آلاینده‌های مختلفی از جمله آلاینده‌های گازی مانند منوکسید کربن (CO)، اکسیدهای ازت (NOx)، اکسیدهای گوگرد (SOx)، ترکیبات آلی فرار (VOCs) و آلاینده‌های سمی قابل جذب (هیدروکربن‌های آروماتیک چند حلقه ای و فلزات سمی) است. این ذرات جامد بین ۱۰ تا ۵۰۰ نانومتر است. در مقایسه بین چوب‌های مختلف، مشخص شد که چوب صندل هند بالاترین میزان انتشار را دارد، پس از آن آلوئودوود ژاپنی، سپس چوب آلوئیس تایوانی، در حالی که چوب صندل دودی چینی کمترین میزان را داشته‌است.

در این مطالعه آلدهیدهای آلیفاتیک گازی، که سرطان زا و جهش زا هستند، در دود عود یافتند.

دود عود برای افراد دارای آسم خطرناک است.

• رودکی:

• نظامی:

• منوچهری:

کتاب‌ها

• میرحیدر، حسین (۱۳۷۳). معارف گیاهی. ۸ جلدی. تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی. ص. ۶۴۷.
• واژه‌نامه برخط دهخدا