شهرستان شوشتر

مردم این شهرستان با گویش شوشتری (از گویشهای زبان فارسی)، گویش بختیاری و عربی سخن می‌گویند.[3]

شوشتر از زمان ساسانیان تا ابتدای پهلوی در اغلب دوره‌های تاریخی مرکز استان خوزستان بوده‌است. در سال ۱۳۰۳ شمسی در پی شیوع بیماری وبا در شوشتر به دستور رضاشاه پهلوی، مرکز استان خوزستان (استان ششم) از شوشتر به ناصریه (اهواز)کنونی منتقل گردید.[2]

شهرستان شوشتر تا سال ۱۳۸۳ دارای بخش‌های مرکزی و گتوند بود. با تبدیل بخش گتوند به شهرستان گتوند، هم‌اکنون شهرستان شوشتر دارای بخش‌های مرکزی به مرکزیت شوشتر و شعیبیه، به مرکزیت گوریه‌ است. شوشتر از اطراف با شهرستان‌های اهواز، دزفول، گتوند، هفتکل، مسجد سلیمان، شوش و باوی هم‌مرز است.

این شهرستان بنابرآنچه در نتایج آمارگیری سرشماری سال ۱۳۹۵ کل کشور آمده‌است، بر حسب بخش، شهر، دهستان و روستا به شرح زیر است:[4]

اطلس گیتاشناسی استان‌های ایران، تهران ۱۳۸۳خ.