سید هاشم بطحائی گلپایگانی

تحصیلات ابتدایی خویش را در گلپایگان گذراند. در سال ۱۳۳۵ جهت فراگیری علوم دینی وارد حوزه علمیه قم شد. در کنار تحصیل علوم حوزوی، تحصیلات کلاسیک خود را نیز ادامه داد.

در سال ۱۳۴۰ دیپلم گرفت و در سال ۱۳۴۱ در رشته فلسفه دانشگاه تهران پذیرفته شد و موفق به کسب مدرک کارشناسی‌ارشد، شد. پس از سپری کردن خدمت وظیفه مجدداً به حوزه علمیه برگشته و ضمن استخدام در آموزش و پرورش قم در سمت دبیری در حوزه مشغول به ادامه تحصیل شد و از کلاس درس سید روح‌الله خمینی، سید محمدرضا گلپایگانی، هاشم آملی و سید محمدحسین طباطبایی به مدت ۲۷ سال استفاده کرد و در سال ۱۳۵۵ برای گرفتن دکتری در رشته فلسفه به مصر رفته و در سال ۱۳۶۰ دکتری در رشته فقه و مبانی حقوق اسلامی از دانشگاه تهران فارغ‌التحصیل شد. در سال ۱۳۶۵ از آموزش و پرورش به آموزش عالی منتقل شد و در گروه حقوق مجتمع آموزش عالی قم (پردیس) تا زمان بیماری و مرگ به فعالیتش ادامه داد.

وی در کنار تدریس در دانشگاه، در حوزه علمیه قم به تدریس درس خارج در بحث‌های قضاء، شهادت، حدود، دیات و عقود تملیکی اشتغال داشت.

سید هاشم بطحائی از اساتید دانشگاه تهران بود که با روی کار آمدن دولت محمود احمدی‌نژاد مانند بسیاری از سایر اساتید دانشگاهی مخالف سیاستهای او بازنشسته شد. او پس از بازنشستگی در نامه‌ای خطاب به احمدی‌نژاد ضمن تأکید بر این که بادآورده نیست. از یک طرف از سوابق علمی خود گفته و از طرف دیگر هم تشریح کرده بود که او را بر اساس اغراض داخلی بازنشسته کرده‌اند. وی نامه را به غلامحسین الهام داد تا به رئیس دولت برساند. اما بطحایی در مصاحبه‌ای اعلام کرد: «دکتر الهام هم گفت که حتماً به دست دکتر احمدی‌نژاد می‌رسانم و چون وی رئیس شورای عالی انقلاب فرهنگی است موضوع را ترتیب اثر می‌دهد. اما گویا نامه در پست ماند و پستچی مرد و هیچ خبری و هیچ عکس العملی! دکتر الهام به من می‌گفت مدارک شما ارزش دارد و «تاج دارد»، مدارک ما آبکی است. چه شد؟ چرا جوابم را ندادند؟ بسیاری از عناصر دستگاه‌های قضایی، سیاسی و اداری کشور از شاگردانم بودند. بنده که معلم ناشناسی نبودم، پس چرا جوابم را ندادند؟» بطحائی در ۲۸ تیر ۱۳۹۰ ضمن انتقاد از تجدید نظر دیرهنگام محمود احمدی‌نژاد در بازنشستگی اجباری اساتید معتقد بود که رئیس جمهور خیلی دیر به یاد این موضوع افتاده است.[2]

بطحایی در ۲۴ اسفند ۱۳۹۸ به دلیل ابتلا به ویروس کرونا در بیمارستان شهید بهشتی قم بستری شد.[3] او دو روز بعد و در سحرگاه ۲۶ اسفند در همان بیمارستان درگذشت.[4] وی از مخالفین قرنطینه قم بود و قبل از مرگ گفته بود زندگی در قم خیلی عادی در جریان است و نباید از این ویروس ترسید.[5]

• رئیس دبیرستان دین و دانش استان قم در سال ۱۳۵۸ بعد از درگذشت بهشتی
• اولین استاندار و نماینده سید روح الله خمینی از ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ برای مدتی در چهارمحال و بختیاری
• نماینده ولی فقیه و امام جمعه گلپایگان
• عضو هیئت علمی دانشگاه تهران و عضو دفتر انتشارات این دانشگاه
• استاد سطح خارج حوزه علمیه قم
• عضو مجلس خبرگان رهبری در دوره پنجم[6][7]
• عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم

وب‌گاه رسمی