سنبل
سُنبُل نام سرده‌ای از گل‌ها است که به تیرهٔ Hyacinthaceae تعلق دارد. این سرده در گذشته جزو تیرهٔ سوسنیان محسوب می‌شد. خاستگاه سنبل، شرق دریای مدیترانه، ایران، ترکمنستان و آفریقای جنوبی است.
| سنبل | |
|---|---|
 | |
| گل سنبل | |
| آرایه‌شناسی | |
| فرمانرو: | گیاهان |
| دسته: | گیاهان گلدار |
| رده: | تک‌لپه‌ای‌ها |
| راسته: | راسته مارچوبه |
| تیره: | Hyacinthaceae |
| سرده: | سنبل (نام علمی: Hyacinthus) لینه |
| گونه‌ها | |
|
Hyacinthus orientalis | |
گل‌های سنبل خوش‌بو و جنبهٔ زینتی دارند. دورهٔ گلدهی آن‌ها در اوایل بهار است. گل‌ها می‌توانند به رنگ‌های سفید، صورتی، بنفش، قرمز، نارنجی، زرد یا آبی باشند.
گونه‌ها
سنبل‌ها شامل ۳ گونهٔ مختلف می‌شوند:
- Hyacinthus orientalis، متداول‌ترین گونه
- Hyacinthus litwinowii
- Hyacinthus transcaspicus
نگهداری
هیچ‌گاه گیاه را در مکانی که خیلی گرم باشد، نباید قرار داد. تا حد توان بهتر است بر روی برگ‌ها آب پاشید تا شادابی آن حفظ شود. بهترین خاک برای پرورش سنبل باید مخلوطی از دوسوم شن و یک‌سوم مواد پوسیدهٔ مغذّی باشد. بهترین فصل برای کاشتن پیازهای سنبل در گلدان یا ظروف آب، ماه آبان و آذر است.[1]
فرهنگ
گل سنبل در سفرهٔ هفت‌سین توسط فارسی‌زبانان مورد استفاده قرار می‌گیرد و یکی از مواد سفرهٔ هفت سین است.[2]
نگارخانه
جستارهای وابسته
منابع
- «نحوه پرورش گل سنبل برای ایام عید نوروز». پایگاه اطلاع‌رسانی گل و گیاه.
- «نمادهای هفت سین ایرانی سفره ای به گستردگی تمام جهان». دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۰۳-۱۷.
- «ویکی‌پدیای انگلیسی». دریافت‌شده در ۲۰ مارس ۲۰۰۹.
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ سنبل موجود است. |