زنبق

زنبق، یک سرده با ۳۰۰–۲۶۰[4][5] گونه از گیاهان گلدار با گلهای جلوه‌گر است. معمولاً در خاک‌های خنثی یا قلیایی و سبک و قابل نفوذ رشد می‌نماید. گل آذین زنبق معمولاً گرزن یک سویه یا سنبله یا خوشه‌ای است. برگ‌ها معمولاً منتهی به غلاف می‌باشد. تکثیر زنبق معمولاً با استفاده از ریزوم صورت می‌گیرد.[6][7]

زنبق
تصویر زنبق ایرانی بر جلد مجله گیاه‌شناسی بریتانیا، جلد اول، ۱۷۹۲ میلادی
آرایه‌شناسی
فرمانرو:	گیاهان
دسته:	گیاهان گلدار
(طبقه‌بندی‌نشده):	تک‌لپه‌ای‌ها
راسته:	مارچوبه‌سانان
تیره:	زنبقیان[1]
زیرخانواده:	زنبق‌واران[2]
تبار:	Irideae
سرده:	زنبق[3] کارل لینه
نوع گونه
Iris germanica L.
مترادف
Iridodictyum Juno Junopsis Xiphion

در اساطیر زرتشتی این گل ویژه امشاسپند اَمُرتات (امرداد) است و این گل هنوز به صورت خودرو در دشت‌های شهرستان بهبهان به ویژه در کنارهٔ جوی‌های آب فصلی یافت می‌شود.

یونانیان باستان، زنبق را در کنار مزار مردگان می‌کاشتند و نقش‌هایی از آن را روی سنگ قبر تازه گذشتگان خود ترسیم می‌کردند. پادشاهان یونانی با اشکالی از گل‌های زیبای زنبق تاج خود را زینت بخشیده و شاخه‌های بریده آن را به یکدیگر هدیه می‌دادند.[7]

نماد گل زنبق به‌عنوان نشان خانوادگی، سلطنتی، ارتشی، سیاسی، مذهبی یا قسمتی از پرچم استفاده می‌شود. به‌کارگیری این نماد در بسیاری از کشورهای جهان به‌خصوص در اروپا از قرن‌های پیش متداول بوده و امروزه نیز به‌عنوان نماد سیاسی و مذهبی و ورزشی کاربرد دارد.