رمضان بشردوست

بشر دوست دورهٔ ابتدایی و متوسطه مکتب را در افغانستان به پایان رسانید و دو ماه بعد از کودتای ۷ ثور به ایران مهاجرت نمود. پس از گرفتن دیپلم از ایران به پاکستان هجرت نمود. در سال ۱۳۶۰ از پاکستان به فرانسه هجرت نموده درخواست پناهندگی سیاسی کرد. در سال ۱۳۶۱ شروع به آموختن زبان فرانسوی کرد. پس از دو سال تحصیل در دانشکدهٔ ادبیات شهر دیژن «تصدیق‌نامهٔ عملی زبان فرانسوی» را حاصل نمود. در ۱۳۶۴ وارد دانشکدهٔ حقوق و علوم سیاسی دانشگاه شهر گرونوبل فرانسه شد و در سال ۱۳۶۸ ماستری خویش را در رشتهٔ حقوق به‌دست آورد. در سال ۱۳۶۹ در رشتهٔ دیپلوماسی موفق به اخذ «دیپلم تحصیلات عالی تخصصی» از دانشگاه ژان‌مونی پاریس شد؛ و پایان‌نامه‌اش را دربارهٔ دیپلوماسی و جنگ در آفریقای شمالی نوشت. در سال ۱۳۷۱ وارد دانشگاه تولوز شد و موفق به اخذ «دیپلم تحصیلات عمیق» (مافوق ماستری) گردید. یک سال پس از ورود به این دانشگاه پایان‌نامهٔ دوم خود را نوشت. در سال ۱۳۷۲ شروع به نوشتن تز دکترای خود کرد و در سال ۱۳۷۴ موفق به اخذ دکترای در رشتهٔ حقوق و علوم سیاسی از این دانشگاه شد. بشردوست از آکادمی زبان انگلیسی O.I.S.E آکسفورد و آکادمی زبان انگلیسی G.E.O.S برایتون گواهینامه‌های زبان انگلیسی دارد. در میان سال‌های ۱۳۷۵ تا ۱۳۸۲ در دانشگاه‌های پاریس به‌عنوان استاد تدریس می‌کرد؛ و همکاری‌هایی با دار وکاله‌ها پاریس هم داشت.

بشردوست در سال ۱۳۸۱ کارمند سفارت افغانستان در فرانسه شد. او به کشور عودت نموده به حیث معاون دپارتمانت سازمان ملل متحد در بخش کنفرانس‌های بین‌المللی گماشته شد و پسانتر مدیر دپارتمانت سیاسی کشورهای اروپای غربی در وزارت امور خارجه شد. در اواخر سال ۱۳۸۲ به عنوان وزیر وزارت پلان (برنامه‌ریزی) حکومت کرزی مقرر گردید.

بشردوست پس از ده ماه کار خود در وزارت پلان گذاری مصمم شد تا به تعداد ۱۹۳۵ دفترهای سازمان‌های کمک‌کنندهٔ خارجی و سازمان غیردولتی (NGO) را انحلال نماید اما موفق به این کار نشد و در پی آن از وزارت برنامه‌ریزی استعفا داد. پس از آن برای مدت کوتاهی به تدریس حقوق و علوم سیاسی در دانشگاه کاپیسا در شمال کابل پرداخت. در انتخابات پارلمانی ۱۳۸۴ شرکت کرد و با رأی بالایی به عنوان نمایندهٔ کابل به دور پانزدهم مجلس نمایندگان راه یافت. وی در ۱۳۸۹ برای دور شانزدهم مجلس نمایندگان خود را کاندید کرد و دوباره از سوی مردم کابل برای ۵ سال انتخاب شد. تا اکنون وی عضو مجلس نمایندگان و استاد افتخاری دانشگاه البیرونی می‌باشد.[2] آقای بشردوست از منتقدان سرسخت حکومت حامد کرزی و دولت موجوده است. او از موجودیت فساد در ادارات دولتی و پرداخت حقوق بالا به کارمندان ارشد دولتی و مشاوران خارجی به شدت انتقاد کرده‌است. بدین مناسبت او دیگر در دستگاه دولت راه نیافت.

رمضان بشردوست یکی از نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری افغانستان در سال ۱۳۸۸ خورشیدی بود که با ۲۴۴۵۰ شماره کارت رأی دهی و امضای هوادارانش رسماً وارد رقابت‌های انتخاباتی شد.[2]

رمضان بشردوست در انتخابات ریاست‌جمهوری افغانستان (۱۳۸۸) پس از حامد کرزی و عبدالله عبدالله نفر سوم گردید. در نتایج نتوانست در برابر حریفان خود بالا بجهد، حامد کرزی بالاترین رأی اعتماد را به‌دست آورد.

در سال ۱۳۸۲ بشردوست کتابی زیر عنوان قوانین اساسی، تاریخ، نظام‌های سیاسی و روابط دیپلماتیک افغانستان از عهد احمد شاه بابا تا اکنون نوشت. در این کتاب ۴۴۳ صفحه‌ای تمام قوانین اساسی افغانستان، نظام‌های سیاسی و روابط بین‌المللی افغانستان بررسی، تجزیه و تحلیل شده‌است. این کتاب در سال ۱۳۸۱ برندهٔ جایزهٔ آکادمی علوم سیاسی و اخلاقی فرانسه شد.[2]

از همان اوایل شکل‌گیری دولت وحدت ملی به رهبری محمداشرف غنی و عبدالله عبدالله آقای بشردوست اعتراض‌های گسترده‌ای نسبت به نوع شکل‌گیری و ناکامی‌های آن در بخش‌های اقتصادی، سیاسی و امنیتی این حکومت کرد و در هر فرصت پیش آمده از حکومت غنی و عبدالله انتقاد کرد.

• داکتر رمضان بشردوست با ۲۴ هزار و ۴۵۰ رأی و کبوتر سپید رسماً وارد رقابت‌های انتخابات ریاست جمهوری شد! نوشته شده در وبگاه کابل پرس

• کاندیدهای ریاست جمهور افغانستان -رمضان بشر دوست نوشته شده در وبگاه رمضان بشر دوست با تأیید جامعه حقوق بشر

• گفتگو با بشر دوست با رادیو فرانسه اگوست سال ۲۰۰۹ در وبگاه رادیو فرانس

• طرح‌های بشر دوست برای بهتر شدن وضع کشور در وبگاه زبان دری بشردوست

• گفتگو رمضان بشر دوست با رادیو صدای آمریکا در مورد زندگی و اهداف او در وبگاه رادیو آزادی

• زندگی‌نامه رمضان بشر دوست در وبگاه افغان پیپر نوشته حفیظ اله نظری

وب‌سایت شخصی رمضان بشردوست

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ رمضان بشردوست موجود است.