سهراب سیرت

سهراب سیرت Suhrab Sirat(زادهٔ مردادماه /اسد ۱۳۶۹ خورشیدی، بلخ) شاعر و روزنامه‌نگار اهل افغانستان ساکن در لندن است.[1][2] او دانش آموختهٔ ادبیات فارسی در دانشگاه بلخ و روزنامه‌نگار چندرسانه‌ای بی‌بی‌سی فارسی در لندن است.[3]

سهراب سیرت
اطلاعات شخصی
زاده۱ اوت ۱۹۹۰
بلخ، افغانستان
ملیت افغانستان
اقامتگاهلندن
محل تحصیلدانشگاه بلخ، دانشگاه لندن سیتی
پیشهشاعر و روزنامه‌نگار

زندگی‌نامه

سهراب سیرت در مردادماه ۱۳۶۹ خورشیدی، در شهر مزارشریف، استان بلخ افغانستان زاده شد. او در سال ۱۳۹۰از دانشگاه بلخ مدرک کارشناسی در رشته زبان و ادبیات فارسی گرفت. سهراب سیرت در رشتهٔ حقوق بشر و سیاست بین‌المللی در لندن ادامهٔ تحصیل داد و در سال ۲۰۱۹ این رشته از دانشگاه لندن سیتی مدرک کارشناسی ارشد گرفت.

سهراب سیرت وقتی هفده سال داشت به نوشتن شعر شروع کرد و در سال ۱۳۸۸ خورشیدی، زمانی که فقط ۱۹ سال داشت نخستین مجموعهٔ شعرش با نام «خارهای حسود»[4] از سوی انجمن نویسندگان بلخ به چاپ رسید. او عضو انجمن نویسندگان بلخ و مسئول انجمن قلم افغانستان در بلخ بود. سهراب سیرت همچنین یکی از بنیان‌گذاران انجمن ادبی «حلقهٔ زلف یار» و «جبههٔ ادبی الف تا یا» و مدیر مسئول ماهنامهٔ ادبی «ترنم» در بلخ بود.[5][6][7][8]

شعرها و نوشته‌های سهراب سیرت در مجلات و سایت‌های مختلف به چاپ رسیده‌است. او در سال ۱۳۹۰ خورشیدی برنده جایزه اول قند پارسی شد.[9]

سیرت همچنین نویسندهٔ اولین ترانه رپ برای نخستین رپ‌خوان زن افغان، سوسن فیروز است.[10] او ترانه‌هایی برای آوازخوانان افغان از جمله فرید رستگار، الهه سرور و بیژن ظفرمل ساخته است و در ضمن هنرمندانی مثل وحید قاسمی و شکیب مصدق روی شعرهایی از او آهنگ ساخته‌اند. ترانهٔ لالایی آهنگ فیلم حوا مریم عایشه نیز از ساخته‌های سهراب سیرت است.[11]

مهاجرت به بریتانیا

سهراب سیرت در سال ۱۳۹۳ به بریتانیا مهاجرت کرد و در آنجا به فعالیت‌های ادبی‌اش ادامه داد. در محافل ادبی در بریتانیا شرکت کرد، عضویت «انجمن شاعران دور از وطن بریتانیا» را کسب کرد و برخی شعرهایش به انگلیسی ترجمه شد.[12]

سهراب سیرت در کنار فعالیت در زمینهٔ ادبیات، روزنامه‌نگار است. او در سال ۱۳۹۱ خورشیدی به عنوان خبرنگار سرویس جهانی بی‌بی‌سی برای افغانستان در مزارشریف شروع به کار کرد. او در حال حاضر خبرنگار چندرسانه‌ای بی‌بی‌سی فارسی در لندن است. بیشتر کارهای سهراب سیرت در عرصه روزنامه‌نگاری هم به موضوعات هنری و ادبی تمرکز دارد.

نمونه‌هایی از کار روزنامه‌نگاری سهراب سیرت:[13][14][15][16][17]

آثار
  • خارهای حسود، مجموعهٔ شعر، ناشر: انجمن نویسندگان بلخ، ۱۳۸۸[18]
  • دوری پرنده نیست که برگردد، مجموعهٔ شعر، ناشر: انجمن قلم افغانستان، ۱۳۸۹[19][20]
  • بوسیدن زنبور عسل، مجموعهٔ شعر، ناشر: انجمن قلم افغانستان، ۱۳۹۵[21]
  • خمیازه در کفن، مجموعهٔ شعر، ناشر: انتشارات تاک، ۱۳۹۹

جایزه‌ها
  • جایزه اول قند پارسی در غزل، ۱۳۹۰[9]
  • منتخب شعر ژاله اصفهانی در لندن، ۱۳۹۴[22]
  • جایزه مولانا جلال الدین محمد بلخی، ۱۳۸۹

منابع
  1. عفیف باختری. «نگاهی به «بوسیدن زنبور عسل» سومین مجموعه‌ی شعر سهراب سیرت».
  2. سهراب سیرت. «فردیت در ترانه‌های عاصی».
  3. خالد نویسا. «چند گپ با شاعر نو گفتار، سهراب سیرت». بایگانی‌شده از اصلی در ۱ اکتبر ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۱ اکتبر ۲۰۱۹.
  4. «واحد تحقیق و ارزیابی افغانستان».
  5. غفران بدخشانی. «ویژگی‌های شعر سهراب».
  6. رضا محمدی. «نقدی بر شعرهای سهراب سیرت».
  7. ضیا قاسمی. «سیمای غزل امروز افغانستان».
  8. ظاهر قادری. «شاعران جوان بلخ و فرار از گذشته».
  9. «برگزیدگان ششمین جشنواره قند پارسی معرفی شدند».
  10. ندا کارگر. «رپ افغانی: دردهای کودکی، دردهای مهاجرت».
  11. حسین دانش. «سه صحنه از سه ازدواج: تحلیل فیلم "حوا، مریم، عایشه" ساخته صحرا کریمی». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۲ اکتبر ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۱۲ اکتبر ۲۰۱۹.
  12. "Exiled Writers Ink, Suhrab Sirat". Archived from the original on 1 October 2019. Retrieved 1 October 2019.
  13. سهراب سیرت. «ناشناس؛ آوازخوان سرشناسی که هنرش را از پدر پنهان کرده بود».
  14. سهراب سیرت. «'شبکه خنده'؛ بیان شیرین حقیقت‌های تلخ».
  15. سهراب سیرت. «احمد ظاهر، محبوب‌ترین خواننده تاریخ افغانستان».
  16. سهراب سیرت. «'نکورویان فرخار' در تهران؛ مکثی بر نیمرخ زیبای افغانستان».
  17. سهراب سیرت. «ملک‌الشعرای جدید بریتانیا کیست».
  18. «خارهای حسود».
  19. جاوید فرهاد. «نقد مجموعهٔ"دوری پرنده نیست که برگردد"». بایگانی‌شده از اصلی در ۵ اکتبر ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۵ اکتبر ۲۰۱۹.
  20. «دوری پرنده نیست که برگردد». بایگانی‌شده از اصلی در ۶ مه ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۸ نوامبر ۲۰۱۹.
  21. روح الله بهرامیان. «نگاهی به خبر و روایت در «بوسیدن زنبور عسل»». بایگانی‌شده از اصلی در ۱ دسامبر ۲۰۱۷. دریافت‌شده در ۱ اکتبر ۲۰۱۹.
  22. «بنیاد ژاله اصفهانی». بایگانی‌شده از اصلی در ۱ اکتبر ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۱ اکتبر ۲۰۱۹.
  • فایز، محمداسحاق؛ پیشینهٔ تجدد، پیدایش و بالندگی شعر نو در افغانستان؛ کابل:انتشارات سعید، ۱۳۹۲.
  • قاسمی، سید ضیا و علی‌محمد مؤدب؛ درختان تبعیدی؛ تهران: شهرستان ادب، ۱۳۹۲
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.