حجی

حَجی (عبری:חַגַּי به معنی «جشن») یکی از دوازده پیامبر کوچک کتاب عبری تنخ و نویسندهٔ کتاب حجی در عهد عتیق انجیل بود. او در روز جشن مذهبی فطیر زاده شد.[1] او شاهد خرابی معبد سلیمان بود[2] و همراه با زکریا، بازگشت‌کنندگان از تبعید بابل را به بازسازی هیکل سلیمان تشویق کرد.[3] بازسازی هیکل سلیمان باعث برانگیخته شدن سامری‌ها و حتی‌ها علیه یهودیه شد. وقتی که فرمان‌روای رودخانه فرات و دیگر مأموران سعی کردند در تلاش‌های بازسازی هیکل یهودیان مداخله کنند؛ داریوش از یهودیان حمایت کرد.[4] پیغام حجی در سال دوم پادشاهی داریوش بزرگ به شوش فرستاده شد. اولین پیغام او در اولین روز ماه ششم و آخرین پیغام او در روز ۲۴ ماه نهم بیان گردید.[5] حجی در هگمتانه (همدان) درگذشت و در آنجا به خاک سپرده شد. روز بزرگداشت او در کلیسای انجیلی ارمنستان ۳۱ ژوئن و در کلیسای ارتدوکس شرقی ۱۶ دسامبر است.

جستارهای وابسته

پانویس

  1. حجی ۳:۸
  2. حجی ۲:۳
  3. عزرا ۶:۱۴؛۱۵:۲
  4. عزرا ۵:۳؛۶:۶
  5. حجی ۱:۱؛۱:۲؛۱۰:۱۱

منابع

  • کتاب مقدس عهد عتیق و عهد جدید، ترجمه فاضل خان همدانی، ویلیام گلن، هنری مرتن، تهران: اساطیر، ۱۳۷۹، شابک ۹۶۴−۳۳۱−۰۶۸-X
  • یاردون سیز (۱۳۸۰دانشنامه کتاب مقدس، ترجمهٔ بهرام محمدیان، تهران: روز نو، ص. ۱۹۱۲
  • جیمز هاکس (۱۳۷۵قاموس کتاب مقدس، ترجمهٔ عبدالله شیبانی، تهران: اساطیر، ص. ۱۱۴
  • پیامبران مدفون در ایران
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.