هوشع
هوشَع (در عبری:הוֹשֵׁעַ، یونانی:Ὠσηέ به معنی «رهایی از سوی خداست») پسر بئیری نخستین پیامبر از پیامبران کوچک عهد عتیق بود. او زنی به نام گومر دختر دبلایم را به زنی گرفت[1] و از او صاحب دو پسر به نامهای یزرعیل و لوعمی و یک دختر به نام لوروحامه شد. در زمان پیامبری هوشع، بنیاسرائیل به پرستش بعل روی آورده و در مکانهای بلند قربانی میکردند[2]، و پیکره گوسالهای را در سامره میپرستیدند.[3] آنان یهوه را نشناخته و نسبت به وی خیانت ورزیده بودند، [4] به طوری که وجود او را انکار میکردند.[5] اما هوشع آنان را به یگانهپرستی و عدالت فراخواند.[6] هوشع همچنین زنی زناکار برای خود گرفت که همانا جومر بود.[7]

نگارگری از هوشع
پانویس
- هوشع ۱:۹
- هوشع ۱۴:۴
- هوشع ۵:۸؛۱۰:۵؛۱۳:۲
- هوشع ۱۹:۲؛۱:۱۴؛۶:۶؛۱۰:۱۲؛۱۲:۶؛۱۱:۱؛۴:۱۳؛۵:۴؛۹:۱ ارمیا ۳:۱۴
- ارمیا ۵:۱۳؛ هوشع ۷:۱۱
- هوشع ۴:۲۱
- هوشع ۳:۱؛۲:۴
منابع
- کتاب مقدس عهد عتیق و عهد جدید، ترجمه فاضل خان همدانی، ویلیام گلن، هنری مرتن، تهران: اساطیر، ۱۳۷۹، شابک ۹۶۴−۳۳۱−۰۶۸-X
- یاردون سیز (۱۳۸۰)، دانشنامه کتاب مقدس، ترجمهٔ بهرام محمدیان، تهران: روز نو، ص. ۱۹۱۲
- جیمز هاکس (۱۳۷۵)، قاموس کتاب مقدس، ترجمهٔ عبدالله شیبانی، تهران: اساطیر، ص. ۱۱۴
![]() |
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ هوشع موجود است. |
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.