بوئتیوس

انیکیوس مانلیوس بوئتیوس (به لاتین: Boethius)، فیلسوف مسیحی سده ششم میلادی زاده رم است. او بسیاری از آثار فیلسوفان و دانشمندان یونان باستان را به لاتین برگرداند. افزون بر این بوئتیوس آثار بسیاری نیز برجا گذاشت: منطق کهن (به لاتین: Logica Vetus)، پرآوازه‌ترین اثر ارسطو که تا نیمه سده دوازدهم میلادی در دسترس بود، همچنین در باب اجزاء زودفهم که در آن به توضیح کلمات پرداخته شده و عبارات تفهیم و ساده‌سازی شده‌است، یعنی آن چه سنگ‌بنای فلسفه مدرسی را تشکیل داده‌است؛ و سرانجام تعریف و تبیین فردیت در جای جوهر متعین طبیعت متعقل (به لاتین: Naturae Rationabilis Individua Substantia).[1]

بوئتیوس
زادۀ	رم، اودوآکر
درگذشت	پاویا، پادشاهی استروگتیک
ستایش‌شده در	کلیسای کاتولیک کلیسای ارتدکس شرقی
بارگاه اصلی	San Pietro in Ciel d'Oro، پاویا، Italy
جشن	23 October
تاثیرگذار بر	توماس آکیوناس
تاثیرگرفته از	آگوستین

آبلار در وصف او می‌گوید:

بوتئوس ایمان خود و ما را به عنصری نفوذناپذیر و غیرقابل غلبه مبدل کرد

بوئتیوس در دروه پادشاهی تئودریک پادشاه گوت‌ها می‌زیست و پس از مدتی به خدمت او درآمد، اما به اتهام دسیسه‌چینی به سود امپراتور بیزانس به زندان افتاد و در همان جا درگذشت.

کتابی که در زندان با عنوان تسلّای فلسفه (به لاتین: De Consolatione Philosophie) نگاشت در قرون وسطی خوانندگان پرشماری پیدا کرد. این کتاب توسط سایه میثمی ترجمه و توسط انتشارات نگاه معاصر منتشر شده است. او یکی از خالقان انسان‌گرایی سده‌های میانه به‌شمار می‌رفت و سببی شد تا موسیقی منطبق با آرمان‌های باستان از منزلت بالاتری در حوزه فرهنگ برخوردار گردد.[2]