فرادنبه

نزدیکترین ایستگاه هواشناسی به فرادنبه، ایستگاه بروجن می‌باشد که حدوداً در ۵ کیلومتری فرادنبه قرار دارد. از بروجن همواره به عنوان یکی از سردترین شهرهای کشور در گزارش‌ها هواشناسی نام برده می‌شود ارتفاع این شهرستان از سطح متوسط دریا ۲۴۳۲ متر است. از لحاظ اقلیمی دارای شرایط نیمه مرطوب با تابستان معتدل و زمستان بسیار سرد می‌باشد. تعداد روزهای یخبندان در حدود ۱۲۲ روز در سال می‌باشد. حداقل مطلق دمای این ایستگاه به ۳۶- درجه می‌رسد و حداکثر مطلق دمای مشاهد شده به ۳۶درجه سانتیگراد بالغ گردیده‌است. بارش سالانه این ایستگاه به‌طور متوسط به ۳۶۰ میلی‌متر بالغ می‌گردد و دارای دو فصل خشک و مرطوب است. فصل خشک آن از خرداد تا شهریور ادامه دارد و فصل مرطوب آن از مهر ماه آغاز و تا اردیبهشت ادامه دارد. در مجموع بارش فصل زمستان به ۴۴ درصد و پاییز به ۳۲درصد و بهار به ۲۴درصد می‌رسد و تابستان ۱ در صد بارش را داراست. بروجن یکی از مرتفع‌ترین شهرهای کشور است که این خصیصه بروجن را از جهت محیط زیست حیوانی و گیاهی بسیار غنی و پر جاذبه نموده‌است.

آب و هوای بروجن
	ژانویه	فوریه	مارس	آوریل	مـــــه	ژوئـن	ژوئیـه	اوت	سپتامبر	اکتبـر	نوامبر	دسامبر	سـال
گرم‌ترین C°	۱۲٫۰	۱۵٫۰	۲۰٫۰	۲۳٫۰	۲۹٫۰	۳۰٫۰	۳۵٫۰	۳۵٫۰	۳۱٫۰	۲۶٫۰	۱۸٫۰	۱۱٫۰	۱۹٫۹
میانگین گرم‌ترین‌ها C°	۱۲٫۰	۱۵٫۰	۲۰٫۰	۲۳٫۰	۲۹٫۰	۳۰٫۰	۳۵٫۰	۳۵٫۰	۳۱٫۰	۲۶٫۰	۱۸٫۰	۱۱٫۰	۱۹٫۹
میانگین سردترین‌ها C°	-۱۴٫۰	-۸٫۰	-۷٫۰	-۳٫۰	۲٫۰	۵٫۰	۱۱٫۰	۷٫۰	۲٫۰	۱٫۰	-۶٫۰	-۱۴٫۰	۱٫۱
سردترین C°	-۱۴٫۰	-۸٫۰	-۷٫۰	-۳٫۰	۲٫۰	۵٫۰	۱۱٫۰	۷٫۰	۲٫۰	۱٫۰	-۶٫۰	-۱۴٫۰
منبع: وبگاه اداره هواشناسی چهار محال و بختیاری[7] ۸ مهٔ ۲۰۱۱

معنی کامل نام ( ‌فرادنبه ) ‌شهری در امتداد و دنباله دشت می‌باشد. نام های پیشین این شهر " ‌فرادامنه ؛ پرادمبه ‌و پرادامنه " می‌باشد.

بر اساس سرشماری عمومی نفوس و مسکن (۱۳۹۰) جمعیت آن ۱۳٬۱۳۹ نفر (۳٬۴۳۵ خانوار) بوده‌است.[1]

گویش مردم فرادنبه از ریشه ترکی سلجوقی و قشقایی است ؛ که در گذر زمان با کلمات فارسی آمیخته شده است.

فرادنبه. [فَ دُمْ بَ ] (اِخ) قصبه‌ای است از دهستان گندمان بخش مرکزی شهرستان بروجن، واقع در ۱۱ هزارگزی باختر بروجن متصل به راه بروجن به اصفهان. ناحیه‌ای است واقع در دامنهٔ کوه و معتدل که دارای ۴٬۰۰۴ تن سکنه‌است. آب آنجا از قنات تأمین می‌شود و محصولاتش غلات، حبوب، کتیرا و لبنیات است. اهالی به کشاورزی و گله داری گذران می‌کنند. صنعت دستی زنان قالی بافی است. راه ماشین رو و یک باب دبستان و نیز یک قلعهٔ قدیمی و یک زیارتگاه و در حدود ۳۵ باب دکان دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج ۱۰).[8]

بر اساس موقعیت منطقه و سنگ قبور موجود در گورستان‌های قدیمی شهر و آنچه به جای مانده قبل از پیدایش شهر در منطقهٔ فعلی اجداد ساکنین امروزی در چندین منطقه مجزا قلعه‌های اطراف شهر مستقر بودند که بر اثر یورش‌های پی در پی متجاوزین بر دستاوردهای این دهات ایل‌نشین آن‌ها مجبور به اسکان در محل فعلی می‌گردند اگر چه تاریخ دقیق این اسکان مشخص نیست اما حدود تقریبی و قدمت تاریخی آن به سنه‌های ۱۰۲۴ و ۱۰۲۵ ه‍.ق خود گواه این اسکان می‌باشد.

آثار و ابنیه‌های تاریخی فرادنبه:

• حمام خان بابا خان به سنه ۱۲۷۶
• حمام گلشن (حمام کهنه)
• قلعه ضرغام السلطنه به سنه ۱۲۷۹ ه‍.ق
• حمام رحمت آباد
• گورستان فرادنبه

در این شهر حدود نیمی از مردم اقتصادی مبتنی بر کشاورزی نیمه مکانیزه و مکانیزه و دامداری سنتی و نیمه صنعتی دارند. محصولات موفق آن در زمینه کشاورزی سیب‌زمینی، چغندر قند، گندم، جو و یونجه می‌باشد. قالی‌بافی از صنایع دستی مشهور آن است و نقش «گل پتو» در این شهر به صورت انحصاری استفاده می‌شود.

• widths=
• 
  فرش فرادنبه
• 
  فرش فرادنبه
• 
  بوته سیب‌زمینی

سوغات فرادنبه عبارتند از: کشک. قارا. گلیم و فرش دستباف. لبنیات و…

«معرفی شهر فرادنبه». وب سایت رسمی شهرداری فرادنبه. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۸ مارس ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۲۴ اکتبر ۲۰۱۹.