بلداجی

بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵ جمعیت این شهر ۱۱۹۸۰ نفر (در ۳٬۵۴۶ خانوار) بوده‌است.[2]

شهر بلداجی بر سر چهارراه ارتباطی مهم و کریدور شمال به جنوب کشور قرار گرفته‌است به‌طوری‌که از غرب به جاده شهرکرد منتهی به استان‌های لرستان، همدان و اراک، از جنوب غرب به جاده خوزستان منتهی به بنادر خلیج فارس، از شرق به جاده اصفهان و جاده یاسوج منتهی به استان فارس و بندرعباس متصل می‌باشد. سابقاً جاده تاریخی لینچ که جاده‌ای تجاری و بین‌المللی بود از ارتفاعات ارجنه بلداجی می‌گذشت و ارتباط دهنده فلات مرکزی ایران به خوزستان و شوشتر بود و کاروانهای تجاری انگلیس از طریق این جاده محمولات خود را به شوشتر و از طریق دریا به اروپا می‌بردند.
ارتفاع این شهر از سطح دریای آزاد ۲۲۷۰ متر می‌باشد و بام ایران شهرت دارد. شهر بلداجی از شمال به کوه گینی (برآفتاب) و ارجنه و از جنوب به کوه تیکمه داش و کوه کلار محدود است.

مردم بلداجی به زبان های ترکی قشقایی و فارسی صحبت می‌کنند.[3]

فامیل‌ های صفیان ، رفیعی ، مردانی ٬رحمانی، مقيمي، آقابگی، ترکیان، کارگر و کرمیان، کرمی، حسینی و خاکسار از ترکان قشقایی و فامیل های طهماسبی، نادری و حاتمی از ایل بختیاری می باشند.از شاعران قدیم این شهر می‌توان به نادعلی طهماسبی متخلص به فرشید، آخوند نصرالله کارگر متخلص به مضطر و سید علی علوی متخلص به مسرور اشاره کرد که از نام آوران عرصه شعر و شاعری بودند. [4][5]

مهمترین سوغات و تولید این منطقه، گز است. این شهر به پایتخت گز ایران معروف است.

از سوغات محلی این شهر می‌توان به کشک، قارا، پنیر گوسفندی، روغن، کره محلی و همچنین سوغات محلی باغی مانند گردو، بادام، کشمش، شیره انگور و… اشاره نمود.

از جاهای دیدنی این شهر می‌توان به امام زاده حمزه علی شاخص‌ترین زیارتگاه استان، تالاب بین الملی چغاخور، باغ تاریخی هفت چشمه، مجتمع تفریحی پارک بزیال، قلعه درگاه، قلعه سفید، دره بید، باغ ارجنه، باغ الله قولی، کت رمضان، دره پلنگی، تالاب چالتر، آق چشمه، گریکی چشمه، یان بولاغی و چمن کلملگاه اشاره کرد.

از نقاط تاریخی بلداجی می‌توان به تپه باستانی بالاشگرد مربوط به بلاش پادشاه اشکانی و پایتخت تابستانه اشکانیان٬حمام صفوی که مربوط به دوران صفوی می‌باشد و مسجد ابوذر غفاری و مسجد امام خمینی که مربوط به دوره صفوی می‌باشد. قبرستان ارامنه در جنوب شهر بلداجی مربوط به ۳۰۰ سال پیش می‌باشد. قدمت سکونت در بلداجی مربوط به ۹۰۰۰هزار سال پیش می‌باشد که یکی از قدیمی‌ترین نقاط سکونت گاهی کشور می‌باشد.

نمایی از طبیعت حومهٔ بلداجی

بر پایه کاوشهای باستان‌شناسی اخیر، سابقه سکونت مردم در این محل به بیش از سه هزار و پانصد سال می‌رسد. شهر بلداجی در کنار یکی از امامزادگان آرمیده برقله کوه، واقع شده‌است، امامزاده " حمزه علی " بلداجی در ارتفاعی مشرف به کوه کلار و سبزکوه مامن و زیارتگاه خیل مشتاقان است. این مکان به علت جاذبه مذهبی و موقعیت طبیعی و آب و هوا و دیگر جاذبه‌های پیرامون آن سالانه حدود ۳۰ هزار نفر را به خود جذب می‌کند و یکی از قطب‌های گردشگری استان چهارمحال و بختیاری محسوب می‌شود.[6]

• آمارنامه استان چهارمحال و بختیاری-مرکز آمار ایران ۱۳۸۰–۱۳۷۰
• مختصات و ارتفاع