ساگارتی

ساگارتی‌ها (به پارسی باستان: Asagartiya) تیره‌ای از مردمان ایرانی باستان بودند که در فلات ایران نشیمن داشتند.

ساگارتی‌ها در شاهنشاهی هخامنشی
یک ساگاراتی در آپادانا

محل دقیق آن‌ها ناشناخته‌است ولی احتمالاً در همسایگی پارت‌ها در شمال خاوری ایران سکونت داشتند. هرودوت (۱٫۱۲۵، ۷٫۸۵) آن‌ها را مرتبط با پارس‌ها ذکر کرده‌است. این احتمال وجود دارد که ساگارتی‌ها در برهه‌ای از زمان با مادها از نظر سیاسی هم‌پیمان شده باشند.[1]

"مردی چی‌ثرتخم نامِ سگارتی نسبت به من نافرمان شد. چنین به مردم گفت: من شاه در سگارتبه از تخمه هووخشتر هستم." -داریوش بزرگ

خبر بطلمیوس

بطلمیوس ساگارتی‌ها را ساکن سرزمین ماد (شمال باختری ایران) می‌داند و استفانوس سکونت‌گاه آن‌ها را شبه جزیره‌ای در دریای خزر به نام ساگارتیا یاد می‌کند. ساگارتی‌ها رمه‌ داران کوچ‌نشین بودند و جنگ افزار اصلی آن‌ها کمند بود.[2]

به نوشته هرودوت (۳٫۹۳) ساگارتی‌ها به ساتراپ چهاردهم شاهنشاهی هخامنشی تعلق داشتند. یک هیئت هدیه‌آورنده ساگارتی بر روی نگاره‌های آپادانا دیده می‌شود. هرودوت نیز در نوشته‌هایش[3] از همین قبیله مادی صحراگرد با نام «ساگارتی» یاد کرده و می‌نویسد:

... قبیله‌های دیگر که صحراگردند از این قرارند: داین‌ها، ماردها، دروپیک‌ها و ساگارتی‌ها

پانویس

  1. J. van Wesendonk in ZII 9, 1933, pp. 23f.
  2. هرودوت: فصل ۷٫۸۵
  3. تاریخ هرودت ترجمه هدایتی صفحات ۵ و ۱۰ و ۲۱۱

جستارهای وابسته

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ مادها موجود است.

منابع

  • دیاکونوف، ایگور میخائیلوویچ (۱۳۸۶). تاریخ ماد. ترجمهٔ کریم کشاورز. تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۴۴۵-۱۰۶-۵.

پیوند به بیرون

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.