موسی خورنی

موسی خورنی (به ارمنی: Մովսես Խորենացի، موسس خورناتسی) تاریخ‌نگار، فیلسوف، الهی‌دان، مترجم و شاعر و نویسنده ارمنی در سده ۵ میلادی بود.

موسی خورنی
MOVSĒS XORENAC‘I
موسی خورنی
نقاشی از هوناتانیان
زادهٔ۱۳ ژانویه ۴۱۰
تارون، ارمنستان بزرگ
درگذشت۴۹۰
ارمنستان ساسانی
پیشهتاریخ‌نگار، فیلسوف، الهیدان، مترجم و شاعر و نویسنده ارمنی
آثارتاریخ ارمنستان
عنوانپدر تاریخ ارمنیان

موسی خورنی کتاب «تاریخ ارمنستان» را نگاشته که اطلاعات مفیدی راجع به جغرافیای جهان کهن و به‌وبژه ارمنستان و ایران می‌دهد.

زندگی‌نامه

او در ناحیهٔ غربی ارمنستان، دهکدهٔ خورنگ متولد شد سال تولد او را بین سال‌های ۴۰۵ تا ۴۱۰ میلادی می‌دانند. موسی خورنی تحصیلات خود را در کلیسای افس شروع کرد و نزد استاد معروف عصر، یعنی مسروپ ماشتوتس و مخترع خط ارمنی، او علوم ریاضی، طبیعی، فلسفه، مسائل مذهبی، و زبان‌های ارمنی، سریانی و یونانی را آموخت و سرانجام در سال ۴۳۱ میلادی عازم مرکز علم آن زمان، یعنی اسکندریه شد. وی در اسکندریه به فراگیری فلسفه، حکمت و فن خطابه پرداخت و زبان یونانی را تکمیل کرد و سپس عازم روم و آتن شد و بعد از مدتی اقامت در آتن حدود سال ۴۴۰ میلادی از طریق قسطنطنیه به ارمنستان بازگشت.[1]

آثار

تألیفات و ترجمه‌های موسی خورنی را می‌توان در سه گروه تقسیم‌بندی کرد اگر چه کلیهٔ آثار وی به دست نیامده‌است.

متون فلسفی

بررسی مؤسس، ده قاطیغوریاس ارسطو، مسائل یووانالا، بررسی منطقی مسائل مورد اختلاف فلاسفهٔ یونانی مکتب ملیتوس و فیلسوف ارمنی آتنی، فلسفهٔ داود شکست ناپذیر، کتاب هری شامل درس‌هایی از فن خطابه و ترجمهٔ خطابهٔ گریگور نازانزین از یونانی به ارمنی است.

متون مذهبی

آفرین به گروه دوشیزگان ریپسیمه، تاریخ گروه دوشیزگان ریپسیمه، نیایش ویژهٔ خداوند.

متون تاریخی و جغرافیایی

اثر شناخته شدهٔ تاریخ ارمنستان که حدود سال‌های ۴۸۲ میلادی تألیف شد، ترجمهٔ زندگی اسکندر از زبان یونانی به ارمنی و سرانجام کتاب مشهورش به نام جغرافیای موسی خورنی که بر اساس کتاب شهرستان‌های ایران و با توجه به جغرافیای بطلمیوس به زبان ارمنی تألیف شده‌است.[2]

جستارهای وابسته

پانویس
  1. ایرانشهر، ص ۱۱
  2. ایرانشهر، ص ۱۱ و ۱۲

منابع
  • مارکوارت، یوزف (۱۳۸۳). ایرانشهر در جغرافیای بطلمیوس. تهران: انتشارات طهوری.
  • دیاکونوف، ای.م. تاریخ ماد. شابک ۹۶۴-۴۴۵-۱۰۶-۶.
  • Մովսես Խորենացի at Avproduction.am
  • Bardakjian, Kevork B. (2000). A Reference Guide to Modernb Armenian Literature, 1500-1920. Detroit: Wayne State University Press. pp. ؟؟؟-؟؟.
  • Armenian Soviet Encyclopedia. 8. Yerevan. p. 40.
  • Hacikyan, Agop Jack; Gabriel Basmajian; Edward S. Franchuk (2002). The Heritage of Armenian Literature: From the Oral Tradition to the Golden Age. Detroit: Wayne State University. ISBN 0-8143-2815-6.
  • Hacikyan, Agop Jack; Basmajian, Gabriel; Franchuk, Edward S.; Ouzounian, Nourhan (2000). The Heritage of Armenian Literature: From the Sixth to the Eighteenth Century. Wayne State University Press. p. 899-901. ISBN 978-0-8143-3023-4. Retrieved 4 March 2013.
  • Thomson, Robert (1997). Hovannisian, Richard G., ed. The Armenian People From Ancient to Modern Times. p. 215-218.
  • Hairapetian, Srbouhi (1995) [1986]. A History if Armenian Literature: From Ancient Times to the Nineteenth Centruy Hay hin yev mijnadarian grakanuttian patmuttiun (به ارمنی). New York: Caravan Books. p. 139, 186.
  • Garsoïan, Nina (January 1, 2000). MOVSĒS XORENAC'I. Encyclopaedia Iranica.
  • Adalian, Rouben Paul (2002). Historical Dictionary Of Armenia. Lanham, Maryland: Scarecrow Press, Inc. p. 285-86. ISBN 978-0-8108-4337-0.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.