آنتونی بزرگ

آنتونی در شهر کما در مصر سفلی از پدر و مادر ثروتمند ملاک متولد شد. زمانی که حدودا بیست ساله بود پدر و مادرش فوت کردند و سرپرستی خواهر مجردش به او سپرده شد. اندکی پس از آن ، وی تصمیم گرفت که از آیات انجیل در متی ۱۹: ۲۱ ، پیروی کند. « اکر می خواهی کامل باشی، انچه را داری بفروش و به فقرا بده و در بهشت ثروتی باز خواهی یافت». آنتونی بخشی از زمین های خانوادگیش را به همسایه‌هایش بخشید. بقیه را نیز فروخت و درآمدش را یه فقرا داد. آنگاه او زیستن ریاضت طلبانه را برگزید و خواهرش را به یک گروه عفیف های مسیحی سپرد.[5]

در پانزده سال بعد آنتونی در همان منطقه باقی مان. سالهای اولیه را به عنوان یکی از حواریون یک زاهد دیگر محلی صرف کرد.

تصویر نقاشی شده از انتونی،توسط پیرو دی کوزیمو

آنتونی را گاهی اوقات اولین راهب و اولین کسی می‌دانند که بیابان‌نشینی انفرادی را آغاز کرده است. [6] . [16] اما قبل از او افراد دیگری نیز بودند. قبلاً نیز زاهدان ریاضت کش. همچنین صومعه‌نشینی وجود داشته اند

آنتونی را گاهی اوقات اولین راهب می دانند و اولین کسی که بیابان کردی انفرادی را آغاز کرد. [7]قبلا زاهدان (Therapeutae) وجود داشتند ، و فیلو اسکندریه ، فیلسوف یهودی ، اجتماعات سوبوبیتی سازمان یافته را به آرامی توصیف کرد در قرن اول میلادی به مدت طولانی در محیط سخت دریاچه مریوط و در سایر مناطق کمتر در دسترس تاسیس شده است. فیلو اظهار داشت که "این گروه از افراد ممکن است در بسیاری از مکان ها ملاقات شود ، زیرا یونان و کشورهای وحشی می خواهند از هر آنچه کاملاً خوب است لذت ببرند. [8]