آداد-نراری دوم

آداد-نراری دوم (Adadnerari II) پادشاه آشور در پایان قرن دهم پیش از میلاد (۹۱۱ تا ۸۹۰ پ.م) بر امپراتوری آشور حکومت کرد. پس از او، پسرش توکولتی-نینورت ی دوم به پادشاهی آشور رسید.

آداد-نراری دوم
پادشاه آشور
آدادنراری
سلطنت۹۱۱ تا ۸۹۰ پ.م
پیشینآشور-دان دوم
جانشینتوکولتی نینورتای دوم
زادهشهر آشور
درگذشته٨٩٠ پ.م
فرزند(ان)توکولتی نینورتای دوم
دودمانآشور نو
پدرآشور-دان دوم
دین و مذهبادیان طبیعی

نبردها در غرب و جنوب

او پس از درگذشت پدرش آشور-دان دوم به سلطنت رسید. این پادشاه آشوری، مناطقی را که قبلاً فقط به‌طور ظاهری و صوری تحت استیلا و تابعیت آشور بودند، به‌طور کامل و به معنای واقعی کلمه به تصرف خود درآورد و آرامی‌ها، نوهیتی‌ها و هوری‌های دردسرساز را به مناطق و نقاط دیگری تبعید کرد. سپس دو دفعه به نیروهای شمش-مودمیق حاکم بابل هجوم برد و او را شکست داد و منطقهٔ بزرگی در شمال رود دیاله و برخی مناطق دیگر از جمله شهر هیت[1] را در میان‌رودان میانی به خاک آشور ضمیمه کرد. وی با فرمانروای دیگر بابل نبو-شوم-اوکین اول نیز مصاف داد و او را نیز در نبرد مغلوب کرد، قسمت‌ها و سرزمین‌های دیگری در این جنگ نصیب پادشاه آشور شد. وی همچنین به سوی غرب لشکرکشی کرد و شهر آرامی نصیبین[2] را به زیر سلطهٔ خود درآورد و همین‌طور همراه با مقادیر زیادی ثروت که به دست آورده بود، ناحیهٔ رود خابور[3] را استحکام بخشید.

حمله به مناطق شرقی

آداد-نراری دوم ناحیهٔ آن سوی زاب سفلی،[4]، از هابهی و زاموآ تا گردنه‌های کشور نامار را درنوردید و قبل از آن نیز به سوی سرچشمهٔ زاب علیا[5] رفت و به کشور مهری که در نزدیکی کرانه‌های غربی دریاچهٔ ارومیه واقع بود، رسید. در عهد شاهان بعدی، توکولتی-نینورت ی دوم که در سال ۸۸۵ پ.م؛ و آشور-ناصیر-پال دوم که در سال‌های ۸۸۳، ۸۸۱، و ۸۸۰ پ.م لشکرکشی کردند، تجاوز و لشکرکشی به سرزمین‌های شرقی ادامه یافت.

لقب‌های مشترک

حکمرانی سلسلهٔ آشوریان قریب هزار سال بطول انجامید، از آغار قرن چهاردهم شروع و در اواسط قرن هفتم پ.م. توسط قوم ماد منقرض شد. علاوه بر مؤسس سلالهٔ آشور آداد نراری یکم، با فاصلهٔ زمانی بسیار زیاد، دو پادشاه ملقب به آداد نراری و هفت پادشاه ملقب به آداد هستند.[6] جلوس آداد نراری یکم در سال ۱۴۰۰ پ.م. وقوع یافت و آداد نراری دوم در سال ۹۱۱ پ. م؛ و آداد نراری سوم در سال ۸۱۰ پ.م. حکومت را آغاز کردند. همان‌طور که مسلّم است فاصلهٔ میان آداد نراری یکم تا آداد نراری دوم حدود پانصد سال و فاصلهٔ میان آداد نراری دوم تا آداد نراری سوم یکصد سال است. این قاعدهٔ القاب مشترک دربارهٔ تیگلت پیلسرها و شلمنسرها نیز صادق بوده و اسامی یکم، دوم و سوم در میان ایشان نیز مطرح می‌باشد.

به نظر می‌رسد انتساب لقب‌ها و اسامی مشترک، دلیل خاصی داشته که اکنون برای «علم تاریخ» مهجور و مبهم مانده است. فقط از روی حدس و گمان می‌توان به این نتیجه رسید که خصوصیات اخلاقی و صفات ویژه در بدو تولّد[7] که توسط کاهنان، مغان، غیب‌گویان و ستاره شماران پیش‌گویی می‌شد نتیجهٔ القاب مشترک باشد یا در دوران زمامداری پادشاهی به سبب هوش، درایت یا شیوهٔ جنگ، لقبی مناسب با نیاکان گذشته‌اش به وی نسبت داده می‌شد.[8] یک وجه یا خصوصیات مشترک می‌توانست این پادشاهان را تحت لوای یک لقب واحد گرد آورد. حتماً نقطهٔ اشتراکی میان آداد نراری یکم، دوم و سوم بوده که در میان ملل ایشان را بدان صفت مشترک یاد می‌نمودند.

پانویس

  1. Hīt، از شهرهای عراق در استان انبار و در کنار رود فرات
  2. Nisibin, Nusaybin, در اکدی Nasibina می‌گفتند، شهری مرزی و کرد نشین در استان ماردین ترکیه، جمعیت شهر مزبور در سال ۲۰۰۹ م. حدود ۸۳۰۰۰ نفر بوده است.
  3. Khabur river, Kabur river, در عربی "الخابور" می‌گویند، در ترکی استانبولی Habur گفته می‌شود. این رود از ترکیه سرچشمه می‌گیرد و در شمال شرقی و شرق سوریه جریان پیدا می‌کند تا اینکه به فرات می‌ریزد.
  4. زاب کوچک، مرز کشور لولوبیان
  5. زاب بزرگ
  6. مثلاً قبل از شمشی آداد پنجم چهار آداد دیگر وجود داشته است
  7. در فرهنگ عوام نوزادی که با مشت باز متولد می‌شد او را سخاوتمند یا با مشت بسته تولد می‌یافت او را حریص می‌نامیدند
  8. آداد اکنون در بین گویش‌های ایرانی به‌صورت دادا، دَدَ و آتا محفوظ مانده است

جستارهای وابسته

منابع

پیوند به بیرون

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ آداد-نراری دوم موجود است.
آداد-نراری دوم
سلسله آداسید
درگذشتهٔ: ٨٩٠ ق.م
پیشین:
آشور-دان دوم
پادشاه آشوریان
۹۱۱ – ۸۹۰ ق.م
پسین:
توکولتی نینورتای دوم
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.