اریدو
اریدو محلی باستانی در جنوب میان‌رودان است. اریدو را قدیمی‌ترین شهر جنوب میان‌رودان و هم‌چنین قدیمی‌ترین شهر دنیا می‌دانند.[1] این شهر بر طبق تحقیقات باستان‌شناسی در ۵۴۰۰ پیش از میلاد به عنوان اولین سکونتگاه سومریان بنا نهاده شد.
 ویرانه‌های اریدو، سال ۲۰۱۱. | |
 .svg.png.webp){kind=icon} Shown within عراق | |
| موقعیت | تل ابوشهرین، استان ذی‌قار، عراق |
|---|---|
| منطقه | میان‌رودان |
| نوع | سکونتگاه |
| محدوده | ۱۰ هکتار (۲۵ جریب فرنگی) |
| تاریخ | |
| ساخته‌شده | حدود ۵۴ سده پیش از میلاد |
| رهاشده | حدود سده هشتم پیش از میلاد |
فرهنگ و تمدن اریدو
اریدو در دوازده کیلومتری جنوب غربی شهر اور قرار داشت و جنوبی‌ترین شهر در مجموعه شهرهای سومری بود که پیرامون آن معابد و نیایشگاه‌ها توسعه یافته بودند. اریدو در ساحل خلیج فارس و در دهانه رود فرات از نخستین شهرهای جهان بود که سه فرهنگ متفاوت در آنجا ترکیب شده بود:
- کشاورزان عبیدی که در کلبه‌های آجری گلی می‌زیستند و از سامانهٔ آبیاری استفاده می‌کردند.
- چوپان‌های سامی‌نژاد که در چادرهای سیاه زندگی می‌کردند و گوسفند و بز می‌چراندند.
- مردمان ماهیگیر که در مسکن‌های نی‌ساز در تالاب‌ها می‌زیستند و احتمالاً نیای سومریان بودند.
در افسانه‌های سومری، اریدو منزلگاه ایزدی به نام انکی به‌شمار می‌آید و گفته می‌شد که انکی اریدو را بنا کرد.
منابع
- Leick, Gwendolyn (2002), "Mesopotamia: The Invention of the City" (Penguin)
پیوند به بیرون
| پنج شهر اصلی اولیه | .svg.png.webp) | |
|---|---|---|
| دیگر شهرهای اصلی | ||
| شهرهای کوچکتر | ||
نام‌های امروزی در پرانتز آمده است. | ||
پیش از پادشاهی ماد | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| دوران تکوین |
| ||||||||||||||||
| سکنه ماننا |
| ||||||||||||||||
| سکنه ماد |
| ||||||||||||||||
| متجاوزین |
| ||||||||||||||||
| القاب |
| ||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.