داروهای تثبیت‌کننده خلق

داروهای تثبیت‌کننده خُلق گروهی از داروها هستند که برای درمان اختلالات خُلقی بکار میروند.اختلال خلقی (به انگلیسی: mood disorder) به نوعی از اختلالات روانی اطلاق می‌شود که با تجربه افسردگی یا شیدایی (یا هر دو) تعریف می‌شود.

داروها

لیتیوم داروی استاندارد برای اختلال دوقطبی است و مانع نوسان‌های شاخص خلق می‌شود، اما عوارض جانبی خطرناکی دارد. از این رو گاه به جای داروی لیتیم از دو دارو یکی برای حالت شیدایی و دیگری برای حالت افسردگی استفاده می‌شود (مانند اُلانزاپین و لاموتریژین).

برای افرادی که از اختلالات دو قطبی رنج می‌برند، داروهای تثبیت‌کنندهٔ خُلق مانند ریسپریدُن (Risperidone) برای حالت شیدایی و لاموتریژین برای حالت افسردگی به کار برده می‌شود تا چرخهٔ افسردگی - شیدایی شان از بین برود.

داروهای ضدتشنج مانند والپروئیک اسید، لاموتریژین، کاربامازپین، توپیرامات و گاباپنتین سایر داروهای این گروه هستند.

منابع

    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.