ضدالتهاب

منظور از ضدِالتهاب یا خاصیت ضدِالتهابی، خاصیت ماده یا روش درمانی است که باعث کاهش التهاب می‌شود.

ضدالتهابها را می‌توان به دو دسته تقسیم نمود:

  • داروهای ضدالتهاب
  • سایر مواد و روشهای ضدالتهاب

داروها و مواد ضدالتهاب

داروها و مواد ضدالتهاب را می‌توان به سه گروه تقسیم کرد:

  • داروهای ضدالتهاب استروئیدی
  • داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی
  • مشتقات ضدالتهاب ایمنی انتخابی (به انگلیسی: (Immune Selective Anti-Inflammatory Derivatives (ImSAIDs) که از بزاق و غده زیرآرواره بدست می آید.

داروهای استروئیدی

بسیاری از استروئیدها از طریق اتصال به گیرنده‌های گلوکوکورتیکوئید باعث تخفیف درد و کاهش التهاب می‌شوند.بتامتازون، دگزامتازون، هیدروکورتیزون از جمله داروهای کورتیکواستروئیدی یا کورتون محسوب می‌شوند.

داروهای غیراستروئیدی

این داروهای از طریق آنزیم سیکلواکسیژناز باعث کاهش درد و التهاب می‌شوند. آسپرین، ایبوپروفن و ناپروکسن از معروفترین داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی به شمار می روند. دسته ای از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی فقط نوع دوم آنزیم سیکلواکسیژناز را مهار میکنند و بنابراین با اینکه خاصیت ضد التهابی و ضد درد و ضد تب دارند ولی اثر نامطلوبی بر روی معده ندارند. این دسته از داروها بر روی خاصیت انعقادی خون هم تأثیری ندارند. معروفترین داروی این دسته سلکوکسیب Celecoxib (سلکسیب Celexib ) نام دارد. البته این داروها هم میتوانند عوارضی مانند شکم درد، تهوع و سوء هاضمه داشته باشند. مصرف همزمان داروهای ضد اسید و غذاهای چرب با این داروها جذب آن‌ها را مختل می‌کند پس نباید با هم مصرف شوند.

ترکیبات طبیعی ضدالتهاب

ترکیبات فلاونوئید‌ی و موسیلاژی و کورکومین که در گیاهان یافت می‌شوند، موجب کاهش التهاب می‌شوند.

جستارهای وابسته

منابع

    • ویکی‌پدیای انگلیسی
    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.