بهادرشاه دوم

بَهادُرشاه دوم (به اردو: بہادر شاہ دوم) معروف به «بَهادُرشاه پیروز» و با نام کامل «ابوالمظفر سراج‌الدین محمد بهادرشاه ظفر» آخرین امپراتور مغول از دودمان گورکانی در هندوستان بود. وی فرزند اکبرشاه دوم بود. از وی به عنوان آخرین پادشاه مسلمان هندوستان و از پویندگان جنبش استقلال هند از سوی امپراتوری بریتانیا یاد می‌شود.

بهادرشاه دوم
فهرست پادشاهان گورکانی هند
شورش‌های ۱۸۵۷ در هند
شاه (عنوان)
نوزدهمین فهرست پادشاهان گورکانی هند
سلطنت۲۸ سپتامبر ۱۸۳۷ – ۲۱ سپتامبر ۱۸۵۷
تاج‌گذاری۲۹ سپتامبر ۱۸۳۷ در لال قلعه
پیشیناکبر دوم
جانشینامپراتوری از بین رفت
(ملکه ویکتوریا به عنوان امپراتور هند)
زاده۲۴ اکتبر ۱۷۷۵
شاهجهان آباد, امپراتوری گورکانی هند
(اکنون دهلی قدیم، دهلی، هند)
درگذشته۷ نوامبر ۱۸۶۲ (۸۷ سال)
یانگون، حکومت بریتانیا در برمه
(امروزی یانگون، میانمار)
آرامگاه۷ نوامبر ۱۸۶۲
یانگون، میانمار
همسراناشرف محل,
اختر محل,
زینت محل،
تاج محل
فرزند(ان)میرزا دارا بخت,
میرزا مغول,
میرزا فتح الملک بهادر,
میرزا خضر سلطان,
میرزا جوان بخت,
میرزا شاه عباس,
بیش از ۱۶
نام کامل
ابو ظفر سراج الدین محمد بهادر شاه
خانداندودمان تیمور
پدراکبر دوم
مادرللا بانو بیگم
دین و مذهباسلام

بهادرشاه بسیار به ادبیات و خطاطی علاقه داشت و به زبان اردو و زبان فارسی شعرهایی به «شکل غزل» می‌سرایید.[1] پس از وقایع منجر به شورش‌های سال ۱۸۵۷ میلادی در هند که به شکل شدید و خشونت باری توسط قوای حکومت بریتانیا مستقر در هندوستان سرکوب گردید، بریتانیا وی و باقی‌مانده خانواده‌اش را دستگیر، محاکمه و نهایتاً از دهلی به یانگون در برمه که تحت قیومیت امپراتوری بریتانیا بود، تبعید کرد.

نگارخانه

پانویس

  1. بهادر گورکانی، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.