ساتیاگراها

عبارت ساتیاگراها بار اول در آفریقای جنوبی و برای اطلاق به مبارزات هندی‌های آفریقای جنوبی مورد استفاده قرار گرفت. گاندی طی فراخوانی از همهٔ هم‌قطارانش خواست که معنادارترین نام را برای جنبش هندی‌ها در آفریقای جنوبی انتخاب کنند. از میان همهٔ پیشنهادها، ساداگراها (سادا به معنای خوبی) انتخاب شد. کمی بعد گاندی، با جانشین کردن ساتیا به جای سادا، آن را به ساتیاگرا تغییر داد که سمبولی برای فلسفهٔ فکری گاندی یعنی قدرت حقیقت بر اساس شجاعت‌های بدون خشونت و از خود گذشتگی بود.[2] ساتیاگراها در تصور گاندی چیزی فراتر از مقاوت منفعلانه بود و با تمرین روش‌های خشونت‌گریز، قوی‌تر می‌شد؛ به بیان خود او:

حقیقت (ساتیا) به عشق اشاره دارد و پافشاری (اگراها) مولد است و از همین رو برابرنهاد نیروست. به همین خاطر من جنبش مردم هند را ساتیاگراها خواندم؛ یعنی نیرویی که از حقیقت و عشق و خشونت‌گریزی به دنیا می‌آید؛ و از عبارت «مقاومت منفعلانه» استفاده نکردم؛ حتی در نوشته‌های انگلیسی هم از این عبارت پرهیز کردم و از خود «ساتیاگراها» یا عبارت‌های معادل آن استفاه کردم.[3]

در سپتامبر ۱۹۳۵، گاندی در نامه‌ای به کوداندا رائو عنوان کرد که ایدهٔ نافرمانی مدنی را از نوشته‌های دیوید تورو اقتباس نکرده‌است:

این جمله که من ایدهٔ نافرمانی مدنی را از نوشته‌های تورو وام گرفته‌ام صحیح نیست. پیش از آن که نوشتهٔ تورو در مورد نافرمانی مدنی به دست من برسد، در آفریقای جنوبی، مقاومت در برابر قدرت بسیار پیش رفته بود؛ اما در آن دوران، جنبش با عنوان مقاومت منفعلانه شناخته می‌شد و چون این عنوان ناکامل بود، من عنوان ساتیاگراها را برای خوانندگان گجراتی ابداع کرده بودم. وقتی که عنوان مقالهٔ تورو را دیدم، از عبارت او استفاده کردم تا مبارزهٔ خودمان را با این عبارت برای خواننده‌های انگلیسی زبان توصیف کنم. اما به این نتیجه رسیدم که نافرمانی مدنی هم به‌طور کامل بازگو کنندهٔ معنای مبارزهٔ ما نیست؛ از آن به بعد مقاومت مدنی را انتخاب کردم. خشونت‌پرهیزی همیشه بخش جدایی ناپذیری از مبارزهٔ ما بوده‌است.[4]

• نافرمانی مدنی
• مقاومت بدون خشونت
• پرهیز از خشونت
• آهیمسا
• رژه نمک