باجی‌رائوی اول

باجی‌رائوی اول (انگلیسی: Bajirao I؛ ۱۸ اوت ۱۷۰۰۲۸ آوریل ۱۷۴۰(1740-04-28) ) پیشوای امپراتوری مراتا در هند بوده است. وی از زمان انتخاب توسط شاهوجی، پادشاه مراتی، تا پایان عمر به مدت قریب به بیست سال صاحب مقام پیشوایی بوده است. دوران پیشوایی باجی‌رائوی اول، اوج قدرت گرفتن پیشوایان در امپراتوری مراتا است. وی، در دوران بیست‌سالهٔ سپهسالاریش، در هیچ نبردی شکست نخورده است. گسترش امپراتوری مراتا در شمال و شکست گورکانیان مهمترین جنگاوری‌های دوران وی است. داستان دلدادگی باجی‌رائوی اول به شاهدختی مسلمان به نام مستانه که به عنوان همسر دوم وی اختیار گردیده، از غنایی‌ترین داستان‌های تاریخ هند است.


باجی‌رائوی اول

बल्लाळ[2]
श्रीमंत बाजीराव बल्लाळ(बाळाजी)भट
پیشوای امپراتوری مراتا
مشغول به کار
۲۷ آوریل ۱۷۲۰  ۲۸ آوریل ۱۷۴۰
پادشاهشاهو
پس ازبالالپانت
پیش ازبالاجی باجی‌رائو
اطلاعات شخصی
زاده۱۸ اوت ۱۷۰۰
درگذشته۲۸ آوریل ۱۷۴۰ (۳۹ سال)
راورخدی
همسر(ان)Kashibai، مستانه
دینهندوئیسم

منابع

  1. Arvind Javlekar (2005). Lokmata Ahilyabai. Ocean Books (P)Ltd.
  2. James Heitzman (2008). The City in South Asia. Routledge.

پیوند به بیرون

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ باجی‌رائوی اول موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.