برهان حدوث
برهان حدوث یا راه خلقت، یکی از براهین اثبات وجود خداست.
پیشینه
برهان حدوث در کلام اسلامی از اهمیت بسیاری برخوردار است؛ تا جایی که به عنوان طریق ویژه متکلمان در اثبات خدا نامیده شده‌است.
مضمون برهان
- جهان متغیر و متحول است. (مشاهدات ما از جهان)
- آنچه متغیر و متحول است، حادث است. (بدیهی)
- نتیجه اول: جهان حادث است.
- جهان حادث است. (بر اساس نتیجه اول)
- هر چه حادث است به پدید آورنده نیاز دارد. (بدیهی)
- نتیجه نهایی: جهان به پدید آورنده نیاز دارد.[1]
نقد برهان
حدوث به همان عوارض و اوصاف اجرام مادی مربوط است؛ از این رو نیاز به محدث نیز در محور همان اوصاف و عوارض اثبات می‌شود.
حدوث در محدوده تغییر است و اگر تغییر به برخی عوارض جسم محدود باشد، نیاز به محدث نیز در همان محدوده خواهد بود.[2]
اشکالی بر نقد برهان
وجود و عدم اشیاء یکی از عوارض و اوصاف انها است و یکی از تغییراتی که در اشیاء ممکن است به وجود بیاید تبدیل شدن انها از عدم به وجود است پس هر انچه در اطراف ما وجود داشته باشد در ان تغییری رخ داده است پس یک حدث بوده و نیازمند محدث می باشد
جستارهای وابسته
پانویس
- ناصر مکارم شیرازی، اسلام در یک نگاه، صص ۴۰–۴۳.
- عبدالله جوادی آملی،تبیین براهین اثبات خدا، صص ۱۷۵ و ۱۷۶
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.