انزال

اِنزال[1] یا بیرون ریزش[2] به خروج مایع نرینه (منی) به صورت جهنده از آلت مردی گفته می‌شود. این عمل به صورت واکنش بمباران پیام‌های عصبی از اعصاب آلت تناسلی است.[3] فرد در این حالت احساس لذت شدیدی می‌کند و چند لحظه بعد بی‌حال و سست می‌شود. این حال معمولاً هنگام آمیزش جنسی یا خودارضایی رخ می‌دهد. البته این حالت ممکن است در مردان در خواب نیز رخ دهد که به آن گسیل شبگاهی می‌گویند.

برون‌ریزش در زنان
برون‌ریزش در مردان

زنان نیز گاهی می‌توانند برون‌ریزش مایع مادینه را تجربه کنند. ترشحات جنسی زنان دو گونه است: یکی ترشحات مهبلی که در افراد متفاوت است و دیگری انزال. برخلاف تصور عموم، انزال از واژن (مجرای رحم) صورت نمی‌گیرد، بلکه از مجرای ادرار و با جهش صورت می‌گیرد و از نظر ظاهری کاملاً شبیه به ادرار است ولی مواد تشکیل‌دهندهٔ آن شبیه ترشحات پروستات است. غددی که در انزال زن دخالت دارند، یکی غده اسکین و دیگری غده بارتولین می‌باشد. علت شایع عدم وقوع انزال در زنان، ناآگاهی و شرم زنان از انزال در زمان آمیزش است. زیرا زنان به گمان اینکه انزال، همان ادرار است، از خروج آن جلوگیری می‌کنند یا به اصطلاح خود را نگه می‌دارند. دلیل شایع دیگر آمیزش جنسی بی‌مقدمه و عدم ارضای کامل زن است.[4][5]

آلت تناسلی مردانه که در حالت عادی شل و کوتاه بوده با تحریک شدن به حالت سفت و دراز در می‌آید که به این حالت نعوظ یا شق یا راست شدن می‌گویند. در این حالت اگر آلت تناسلی تحریک شود آب منی با فشار و به صورت منقطع به بیرون پاشیده می‌شود. آب منی سفید یا شیری رنگ بوده و حالت لزج و چسبنده دارد. بعد از انزال پس از ۲ تا ۳ دقیقه دوباره آلت تناسلی به حالت شل بر می‌گردد.

مایع منی جزو مایعاتی از بدن است که می‌تواند ویروس HIV را انتقال دهد.

مراحل

تحریک
نوشتار(های) وابسته: تحریک جنسی، اوج لذت جنسی و برانگیختگی جنسی

علت معمول برای بیرون ریختن منی، برانگیختگی جنسی مردان است که منجر به نعوظ آلت تناسلی می شود، هرچند که برانگیختگی و نعوظ، به تنهایی منجر به انزال نمی‌شود. تحریک جنسی آلت تناسلی در هنگام خودارضایی یا فعالیت جنسی واژینال، مقعدی، دهانی یا بدون دخول ممکن است محرک مورد نیاز برای یک مرد برای رسیدن به ارگاسم و انزال باشد. با توجه به زمان تاخیر در انزال اندرواژنی، مردان به طور معمول ۵-۷ دقیقه پس از شروع سکس واژنی با در نظر گرفتن تمایلات‌شان و پارتنرهایشان به ارگاسم می‌رسند، ولی ۱۰ دقیقه نیز یک مدت زمان در انزال درون‌واژنی است.[6][7] تحریک بلندمدت چه با عشق‌بازی (بوسیدن، پت کردن و تحریک مستقیم نواحی شهوت‌خیز پیش از دخول حین سکس) یا نوازش (در هنگام خودارضایی) منجر به ایجاد مقدار کافی برانگیختگی و تولید مایع پیشا-انزال می‌شود. در حالی که گمان می‌رود وجود اسپرم در مایع پیش از انزال بسیار کم‌یاب است، اسپرم ناشی از انزال قبل، هنوز هم در پیشاب‌راه هست، که ممکن است توسط مایع پیش از انزال برداشته شود. افزون بر این، عوامل عفونی (از جمله HIV) اغلب می تواند در پیش انزال باشند.

انزال زودرس وضعیتی است که انزال قبل از زمان مطلوب اتفاق بیفتد. همچنین اگر مرد ناتوان در انزال به موقع پس از تحریک جنسی درازمدت باشد، علی رغم تمایل خود برای انجام این کار، آن را انزال دیررس یا آنورگاسمی می‌نامند. یک ارگاسم که همراه با انزال نیست، ارگاسم خشک شناخته می‌شود.

هنگامی که یک مرد به مرحله کافی تحریک رسیده است، ارگاسم و بیرون‌ریختن شروع می‌شود. در آن نقطه، تحت کنترل سیستم عصبی سمپاتیک، منی دارای اسپرم فرآوری می‌شود.[8] مایع منی با انقباض و کشش‌های ریتمیک از پیشاب‌راه بیرون ریخته می‌شود. [9] این انقباض‌های ریتمیک بخشی از ارگاسم مردان است. آن‌ها توسط ماهیچه‌های پیازی‌اسفنجی و ماهیچه بالابرنده پروستات زیر کنترل یک بازتاب نخاعی در سطح عصب‌های نخاعی S2-4 با عصب زهاری ساخته می‌شوند. ارگاسم معمولی مرد چند ثانیه طول می‌کشد.[10]

جستارهای وابسته

منابع
  1. «انزال» [علوم سلامت] هم‌ارزِ «ejaculation»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر سیزدهم. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی (ذیل سرواژهٔ انزال)
  2. ex: بیرون iaculari: ریختن tion: اِش
  3. جان سانتراک، زمینه روان‌شناسی سانتراک، ترجمهٔ مهرداد فیروزبخت، رسا
  4. «آیا انزال در زنان نیز وجود دارد؟: پزشکان ایران». بایگانی‌شده از اصلی در ۳۰ نوامبر ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۲۷ ژانویه ۲۰۱۱.
  5. http://en.wikipedia.org/wiki/Female_ejaculation
  6. Waldinger, M.D.; Quinn, P.; Dilleen, M.; Mundayat, R.; Schweitzer, D.H.; Boolell, M. (2005). "A Multinational Population Survey of Intravaginal Ejaculation Latency Time". Journal of Sexual Medicine. 2 (4): 492–497. doi:10.1111/j.1743-6109.2005.00070.x. PMID 16422843.
  7. Giuliano, F.; Patrick, D.; Porst, R.; La Pera, G.; Kokoszka, A.; Merchant, S.; Rothman, M.; Gagnon, D.; Polverejan, E. (2008). "Premature Ejaculation: Results from a Five-Country European Observational Study". European Urology. 53 (5): 1048–1057. doi:10.1016/j.eururo.2007.10.015. PMID 17950985.
  8. Koeppen, Bruce M.; Stanton, Bruce A. (2008). Berne & Levy Physiology. Philadelphia, PA: Elsevier/Mosby. ISBN 978-0-323-04582-7.
  9. Boron, Walter F.; Boulpaep, Emile L. (2005). Medical Physiology: A Cellular and Molecular Approach. Philadelphia, PA: Elsevier/Saunders. ISBN 978-1-4160-2328-9.
  10. "Ejaculation - Wikipedia". en.m.wikipedia.org. Retrieved 2020-08-08.
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ انزال موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.