اقتصاد قطر

اقتصاد قطر یکی از ثروتمندترین کشورهای جهان بر اساس سرانه تولید ناخالص داخلی است که در بین داده‌های سال‌های ۲۰۱۵ و ۲۰۱۶ در رده‌های پنجم و هفتم جهانی قرار دارد که توسط بانک جهانی، سازمان ملل و صندوق بین‌المللی پول جمع‌آوری شده‌است.[11][12]

اقتصاد قطر
دوحه, مرکز مالی قطر
واحد پولریال قطر (QAR, QR)
سازمان‌های تجاریسازمان تجارت جهانی
آمارها
تولید ناخالص داخلی
رشد تولید ناخالص داخلی
  • 1.6% (2017) 1.5% (2018e)
  • 2.0% (2019f) 3.0% (2020f)[2]
سرانه تولید ناخالص داخلی
تولید ناخالص داخلی هر بخشAgriculture: 0.2%; Industry: 50.3%; Services: 49.5% (2017 est.)
تورم (CPI)
  • 3.8% (2019f est.) [3]
  • 108.731% (2018)[1]
جمعیت زیر خط فقر0%[4]
نیروی کار▲ 1.953 million (2017 est.)
بی‌کاری 0.6% (2017 est.)
صنایع اصلی
رتبه آسانی انجام کسب و کار▲ شاخص آسانی انجام کسب‌وکار[5]
تجارت
صادرات▼ $86.51 billion (2018 est.)
کالاهای صادراتیال‌ان‌جی, نفت خام Products, کود, فولاد
شرکای اصلی صادرات ژاپن 17.3%
 کره جنوبی 16%
 هند 12.6%
 چین 11.2%
 سنگاپور 8.2% (2017)[6]
واردات▼ $26.69 billion (2017 est.)
کالاهای وارداتیMachinery and Transport Equipment, خوراک, هویت شیمیایی
شرکای اصلی واردات ایالات متحده آمریکا 13.7%
 آلمان 9.8%
 چین 8.6%
 ژاپن 7.2%
 بریتانیا 5.5%
 ایتالیا 4.8%
 فرانسه 4.4%
 هلند 3.7% (2016)[7]
استقراض ناخالص خارجی$168 billion (31 December 2017 est.)[8]
امور مالی عمومی
بدهی‌های عمومی 56.8% of GDP (2017 est.)
درآمدها$95.35 billion (2018 est.)
مخارج$55.81 billion (2018 est.)
رتبه اعتباراستاندارد اند پورز:[9]
AA (Domestic)
AA (Foreign)
AA+ (T&C Assessment)
Outlook: Stable[10]
Moody's:[10]
Aa2
Outlook: Stable
منبع اصلی داده‌ها: اطلاعات‌نامهٔ جهان سازمان سیا
همهٔ مقدارها -مگر موردهای ذکرشده- به دلار آمریکا است

نفت و گاز طبیعی سنگ بنای اقتصاد قطر است و بیش از ۷۰٪ از کل درآمد دولت، بیش از ۶۰٪ تولید ناخالص داخلی و تقریباً ۸۵٪ درآمد صادراتی را به خود اختصاص می‌دهد. قطر دارای سومین ذخیره بزرگ گاز طبیعی اثبات شده در جهان است و دومین صادر کننده گاز طبیعی است.

اقتصاد قطر یک اقتصاد کاملاً وابسته به گاز محسوب می‌شود. این کشور بزرگ‌ترین صادرکننده گاز طبیعی مایع (ال‌ان‌جی) در جهان است. درآمد خالص قطر از صادرات نفت و گاز در سال ۲۰۱۴ میلادی حدود ۳۸ میلیارد دلار برآورد شده‌است.[13]

قطر به علت پیش‌دستی در بهره‌برداری از میدان گازی پارس جنوبی (که قطر آن را «میدان شمالی» می‌نامد) توانسته‌است بیش از ایران از این میدان گازی مشترک، گاز طبیعی استخراج کند و به رشد سریع اقتصادی دست یابد. درآمد بالای گاز و جمعیت کم در این کشور یک ساختار رفاهی بی کم‌وکاست برای شهروندان قطری ایجاد کرده‌است. درآمد سرانه این کشور است این کشور با حدود ۱۳۰ هزار دلار آمریکا درآمد سرانه در سال، بالاترین را در جهان دارد.[13]

قطر عضو سازمان کشورهای صادرکننده نفت (اوپک) و سومین کشور دارنده ذخایر گاز پس از ایران و روسیه است. ذخیره گاز آن، برای ۲۰۰ سال آینده کافی تخمین زده شده‌است. اگر چه این کشور درآمدهای دیگر نظیر گردشگری دارد.

این کشور تولید نفت کم و روزی نیم میلیون بشکه است. بیشتر مشتری‌های نفت و مواد پتروشیمی قطر، کشورهای آسیایی مانند ژاپن هستند.[13]

قطر کشوری وابسته به واردات است. حدود نیمی از مواد خوراکی مصرفی از مرز زمینی با عربستان وارد می‌شود.[14] اقتصاد قطر یکی از صنعتی ترین اقتصادهای حوزه خلیج فارس است. به گزارش مقامات اقتصادی ۸۱ درصد از اقتصاد قطر را صنعت ،۸/۱۸ درصد را بخش خدمات و ۲/۰ درصد راکشاورزی تشکیل می دهد.

واحد پول این کشور ریال قطر است. منبع درآمد ارزی کشور، صادرات نفت خام و گاز طبیعی است. تولید ناخالص داخلی این کشور ۳۵۳ میلیارد دلار است.

بخش انرژی

قبل از ظهور صنعت بنزین، قطر یک کشور صید مروارید و فقیر بود. اکتشاف چاهای نفت و گاز در سال ۱۹۳۹ آغاز شد.[15][16] در سال ۱۹۷۳، تولید و درآمد نفت به طرز چشمگیری افزایش یافت، و قطر را از رده فقیرترین کشورهای جهان خارج کرد و یکی از بالاترین درآمد سرانه در جهان را برای آن فراهم کرد.

صنعت

دولت صنعت را بخشی جدایی ناپذیر از برنامه خود برای تنوع بخشیدن به اقتصاد و به حداکثر رساندن ذخایر عظیم گاز طبیعی خود می‌داند که به عنوان ماده اولیه برای این بخش است. صنایع قطر (IQ)، تولیدکننده محصولات پتروشیمی، کودها و فولاد، و یک نیروگاه منطقه ای است و تنها شرکت فراورده‌های بنیادی عربستان سعودی (SABIC)، بزرگترین تولیدکننده مواد شیمیایی خاورمیانه از آن فراتر رفته‌است. در سال ۲۰۰۷، بخش تولید سومین سهم از تولید ناخالص داخلی را در بین بخشهای غیرنفتی و گازی، معادل حدود ۷٫۵٪ تولید ناخالص داخلی را به خود اختصاص داده‌است.

گردشگری
مروارید قطر

براساس برنامه بلندپروازانه توسعه پنج ساله سازمان گردشگری و نمایشگاه‌های قطر (QTEA)، دولت قصد داشت تا سال ۲۰۱۰ تعداد بازدیدکنندگان را از ۹۶۴٬۰۰۰ از سال ۲۰۰۷ به ۱٫۵ میلیون نفر برساند. بودجه مورد نیاز برای تحقق این هدف در مقادیر کافی موجود بود. در سال ۲۰۰۸، دولت در حدود ۱۷ میلیارد دلار برای توسعه گردشگری اختصاص داده بود، که بیشتر آنها به هتل‌ها، فضای نمایشگاه و زیرساخت‌ها اختصاص یافت. به منظور پیگیری روزافزون بازدید کنندگان، دولت هدف خود را برای افزایش ظرفیت هتل تا افزایش ۴۰۰ درصد تعیین کرده‌است. جنبه اصلی برنامه‌های توسعه فرودگاه بین‌المللی حمد است که با اتمام مرحله اول در سال ۲۰۱۲ ظرفیت آن گنجایش حداکثر ۲۴ میلیون مسافر را خواهد داشت.

منابع
  1. "World Economic Outlook Database, October 2019". IMF.org. صندوق بین‌المللی پول. Retrieved 16 November 2019.
  2. "Middle East and North Africa Economic Update, October 2019 : Reaching New Heights - Promoting Fair Competition in the Middle East and North Africa p. 5" (PDF). openknowledge.worldbank.org. بانک جهانی. Retrieved 13 October 2019.
  3. "Qatar: Economic Update - April 2019" (PDF). بانک جهانی. Retrieved 6 July 2019.
  4. "Qatar Poverty and wealth, Information about Poverty and wealth in Qatar". Retrieved 3 March 2015.
  5. "Ease of Doing Business in Qatar". Doingbusiness.org. Retrieved 24 November 2017.
  6. "Export Partners of Qatar". The World Factbook. 2017. Retrieved 6 July 2019.
  7. "Import Partners of Qatar". اطلاعات‌نامه جهان. 2015. Retrieved 5 August 2016.
  8. "The World Factbook". Retrieved 9 March 2018.
  9. "Sovereigns rating list". Standard & Poor's. Retrieved 26 May 2011.
  10. Rogers, Simon; Sedghi, Ami (15 April 2011). "How Fitch, Moody's and S&P rate each country's credit rating". The Guardian. Retrieved 28 May 2011.
  11. "GDP per capita (current US$) | Data". data.worldbank.org. Retrieved 2017-09-13.
  12. "Report for Selected Countries and Subjects". www.imf.org. Retrieved 2017-09-13.
  14. «بحران قطر؛ همسایگان عرب دوحه را منزوی کردند». بی‌بی‌سی فارسی. ۱۶ خرداد ۱۳۹۶.
  15. "The Qatar Oil Discoveries, Rasoul Sorkhabi, Ph.D. , in GEO ExPro Magazine, Vol. 7, No. 1 - 2010".
  16. "Qatar tourist information guide". Retrieved 14 February 2012.

پیوند به بیرون
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.