اقتصاد ژاپن

کشور ژاپن با داشتن تولید ناخالص داخلی به میزان ۵ تریلیون دلار سومین قدرت اقتصادی جهان (پس از آمریکا و چین) بوده و در آسیا نیز رتبه دوم را از این لحاظ داراست. این کشور دارای منابع طبیعی خیلی محدودی است و اکثر جزایر و خاک آن کوهستانی و آتشفشانی است؛ ولی با همکاری‌های دولت در بخش صنعت و نیز سرمایه‌گذاری گسترده در فناوری‌های پیشرفته، ژاپن به عنوان یکی از پیشگامان عمده در صنعت و فناوری جهان شناخته شده‌است. صادرات بخش عمده‌ای از درآمدهای اقتصادی ژاپن را تشکیل می‌دهد و آمریکا با ۲۲٫۷٪، چین با ۱۳٫۱٪ و کره جنوبی با ۷٫۸٪ عمده‌ترین شرکای تجاری این کشور هستند. محصولات صادراتی عمدهٔ ژاپن شامل تجهیزات ترابری، خودرو، صنایع الکترونیک، ماشین‌آلات الکتریکی و صنایع شیمیایی هستند. در بخش صنایع ژاپن به عنوان یکی از پیشرفته‌ترین کشورها در زمینه تولید خودرو، تجهیزات الکترونیکی، ماشین ابزار، فولاد و فلزات غیرآهنی، کشتی‌سازی، صنایع شیمیایی و نساجی و نیز صنایع غذایی فرآوری شده محسوب می‌شود. این کشور دارای چندین شرکت بین‌المللی با مارک‌های معتبری همچون میتسوبیشی، تویوتا، هوندا، سونی، نیسان، سیتی‌زن و… است.

اقتصاد ژاپن
مرکز اقتصادی توکیو
واحد پول	ین (JPY)=0.01USD
سال مالی	۱ آوریل– ۳۱ مارس
سازمان‌های تجاری	سازمان همکاری‌های اقتصادی آسیا–پاسفیک، سازمان تجارت جهانی، سازمان همکاری و توسعه اقتصادی، گروه ۲۰، گروه هشت و دیگر نهادها
آمارها
تولید ناخالص داخلی	۴٫۹ تریلیون دلار (اسمی; ۲۰۱۶)
رتبه	فهرست کشورها بر پایه تولید ناخالص داخلی (اسمی) / فهرست کشورها بر پایه تولید ناخالص داخلی (برابری قدرت خرید)
رشد تولید ناخالص داخلی	۱٫۱٪ (۲۰۱۵), ۱٫۰٪ (2016e), ۱٫۵٪ (2017f), ۱٫۰٪ (2018f)
سرانه تولید ناخالص داخلی	۳۸٬۴۱۲ دلار (اسمی; 2017) اسمی; فهرست کشورها بر پایه سرانه تولید ناخالص داخلی (اسمی) / برابری قدرت خرید; بیست‌وسوم)
تولید ناخالص داخلی هر بخش	کشاورزی: ۱٫۲٪, صنعت: ۲۷٫۵٪, خدمات: ۷۱٫۴٪
تورم (CPI)	منفی
جمعیت زیر خط فقر	۱۵٫۷٪ (۲۰۱۰)
شاخص جینی	۳۸٫۱ (۲۰۰۲)
نیروی کار	۶۶ میلیون (2011 est.)
نیروی کار بر پایه شغل	کشاورزی: ۳٫۹٪، صنعت: ۲۶٫۲٪, خدمات: ۶۹٫۸٪ (2010 est.)
بی‌کاری	۳٫۴٪ (۲۰۱۵ est.)
صنایع اصلی	ترابری موتوری تجهیزات الکترونیکی ماشین‌ابزارها فولاد و فلزات غیرآهنی کشتی‌سازی مواد شیمیایی پارچه فراورده‌های غذایی
رتبه آسانی انجام کسب و کار	۳۴اُم (۲۰۱۷)
تجارت
صادرات	۶۹۷ میلیارد دلار (2013 est.)
کالاهای صادراتی	وسایل موتوری ۱۳٫۶٪; نیمه‌رساناها ۶٫۲٪; تولیدات آهن و فولاد ۵٫۵٪; قطعات خودرو ۴٫۶٪; مواد پلاستیکی ۳٫۵٪; ابزارهای تولید برق ۳٫۵٪
شرکای اصلی صادرات	ایالات متحده آمریکا 20.2%  چین 17.5%  کره جنوبی 7.1%  هنگ کنگ 5.6%  تایلند 4.5% (2015)
واردات	767 میلیارد دلار (2013 est.)
کالاهای وارداتی	نفت 15.5%; گازمایع طبیعی 5.7%; پوشاک 3.9%; نیم‌رساناها 3.5%; زغال‌سنگ 3.5%; دستگاه‌های صوتی و تصویری 2.7%
شرکای اصلی واردات	چین 24.8%  ایالات متحده آمریکا 10.5%  استرالیا 5.4%  کره جنوبی 4.1% (2015)
سهم سرمایه‌گذاری خارجی	۱٫۴۱ تریلیون دلار (۲۰۱۳)
استقراض ناخالص خارجی	2.767 تریلیون دلار (Q3 2014 est.)
امور مالی عمومی
بدهی‌های عمومی	245.80% از تولید ناخالص داخلی (2015 est.)
درآمدها	1.74 تریلیون دلار (2013 est.)
مخارج	2.15 تریلیون دلار (2013 est.)
کمک‌های اقتصادی	9.7 میلیارد دلار ODA (فوریه ۲۰۰۷)
رتبه اعتبار	استاندارد اند پورز: AA- (Domestic) AA- (Foreign) AAA (T&C Assessment) Outlook: Stable Moody's: A1 Outlook: Positive فیچ ریتینگز: A- Outlook: Positive
ذخایر خارجی	1.264 تریلیون دلار (سپتامبر ۲۰۱۴)
منبع اصلی داده‌ها: اطلاعات‌نامهٔ جهان سازمان سیا همهٔ مقدارها -مگر موردهای ذکرشده- به دلار آمریکا است

ژاپن رشد اقتصادی بالایی را در دهه‌های ۱۹۶۰ تا ۱۹۸۰ تجربه کرده‌است. رشد ژاپن در دهه ۱۹۶۰ به‌طور متوسط ۱۰٪، در دهه ۱۹۷۰ به‌طور متوسط ۵٪، و در دهه ۱۹۸۰ به‌طور متوسط ۴٪ رشد داشت. رشد اقتصادی ژاپن در دو دهه اخیر به شدت کاهش یافته‌است به طوری که در دهه ۱۹۹۰ به‌طور متوسط ۱٫۵٪ بوده‌است. تلاش‌های دولت ژاپن برای ایجاد رشد اقتصادی در این دو دهه عمدتاً با شکست مواجه شده و رشد اقتصادی ژاپن همچنان پایین است.[1]

قدیمی‌ترین شرکت‌های جهان در ژاپن قرار دارند. شرکت‌هایی حتی با قدمت هزار سال نیز در این کشور هنوز فعالیت می‌کنند. این امر باعث شده‌است که بانک‌ها به این شرکت‌ها بدون توجه به میزان سوددهی آنان و تنها بر پایه قدمتشان وام پرداخت کنند. این کار باعث می‌شود این شرکت‌ها مایل به ادغام نباشند و این امر باعث کاهش رقابت پذیری شرکت‌های ژاپنی در سطح جهان می‌شود.[2]