نجس

راغب اصفهانی در مفردات می‌نویسد که نجاست به معنی هرگونه پلیدی است و در دو گونه است: پلیدی حسی و پلیدی باطنی. طبرسی در تفسیر مجمع‌البیان می‌نویسد: به هرچیزی که سرشت انسان از آن متنفر است نجس گفته می‌شود.[1]

در قرآن در آیهٔ ۲۸ سورهٔ توبه کلمهٔ نجس به کار رفته‌است:[2] «ای کسانی که ایمان آورده‌اید! حق این است که مشرکان نجس‌اند…»[3]

تعریف نجس در قرآن سوره توبه:۲۸ ای کسانی که ایمان آورده‌اید، جز این نیست که مشرکان [به دلیل بُت‌پرستی و افکار باطل] پلیدند، از این رو نباید پس از امسال به مسجدالحرام نزدیک شوند؛ ۲۷ اگر هم از فقر و کسادی می‌ترسید [فکر می‌کنید با نیامدنشان بازار تجارتی مکه بی‌رونق خواهد شد]، خدا اگر بخواهد به زودی شما را از فضل خویش بهره‌مند می‌گرداند، مسلماً خدا دانای حکیم است.

______________ ۲۷- (نجس با فتحه ج به معنای نجس بودن جسمی نیست بلکه به معنی پلیدی فکری و رفتاری است) گرچه آلودگی جسمی مشرکین، به دلیل عدم رعایت مطهرات اسلامی، در اجتماع عظیمی که بهداشت و پاکیزگی محیط شرط اولیه سلامت و با فقدان آب کافی بسیار قابل توجه می‌باشد [و همچنان پس از ۱۴ قرن، آلودگی‌های تنفسی و زیست‌محیطی اکثریت حاجیان را در ایام حج به بیماری مبتلا می‌سازد]، با این حال آلودگی و پلیدی فکری و رفتاری مشرکین در محیط اخلاص و توحید، عامل مهمتری محسوب می‌گردد.

• بول
• غائط (مدفوع)
• منی
• مردار
• خون
• سگ
• خوک
• کافر و مشرک
• خمر
• عرق شتر نجاست‌خوار[4]

• خمر
• بول انسان
• غائط انسان
• منی
• مردار حیوانی که ذبح شرعی نشده باشد.
• سگ
• خوک
• مشرک
• شیر حیوانی که مسلمان از خوردن آن ممنوع گشته باشد.

• آیین
• اختلال وسواس فکری عملی
• وسواس فکری