بازی‌ها و ورزش‌ها در اسلام

دربارهٔ شطرنج میان فقیهان اختلاف‌نظر وجود دارد. روح‌الله خمینی از اولین کسانی بود که بازی شطرنج را حلال اعلام کرد و شطرنج در ایران، مجاز و قانونی است.[2][3] مراجعی مثل علی سیستانی و محمد صادقی تهرانی و حسین وحید خراسانی شطرنج را حرام می‌دانند. علت رفع تحریم شطرنج این است که قبلا شطرنج آلت قمار محسوب میشده ولی امروزه از این حالت خارج شده است.

دربارهٔ پاسور هم اختلاف نظر وجود دارد، اما بازی ورق در ایران مجاز نیست.

• علی خامنه‌ای معتقد است: «بازی با ورقی که عرفا از آلات قمار محسوب می‌شود، به‌طور مطلق حرام است و جایز نیست انسان با اختیار در مجلس قمار یا بازی با آلات قمار شرکت کند.»
• علی سیستانی: «اگر بازی با آن بدون برد و باخت مالی باشد، در این صورت بازی با آن بدون برد و باخت مالی اشکال ندارد.»
• مکارم شیرازی: «بازی با پاسور چنانچه در عرف محل از حالت قمار خارج شده باشد اشکالی ندارد.»
• جوادی آملی: «اگر چیزی در زمان گذشته ابزار قمار بود، ولی فعلاً ابزار قمار نیست، بازی با آن بدون برد و باخت، جایز است.»[4]
• محمد صادقی تهرانی: «بازی با شطرنج حتّی بدون برد و باخت حرام است ولی بازی با دیگر آلات مانند پاسور، تخته نرد و … بدون برد و باخت تا آنجا که به ترک واجب و انجام حرام منجر نشود و ایجاد دشمنی بین طرفین نکند جایز است.»

قمار در اسلام حرام شمرده‌می‌شود، اما شرط‌بندی در سوارکاری و تیراندازی مجاز است.[5] در قانون مجازات اسلامی ایران، در ماده ۷۰۵ آمده‌است: قماربازی با هر وسیله‌ای، ممنوع و مرتکبین آن به یک تا شش ماه حبس یا تا ۷۴ ضربه شلاق محکوم می‌شوند و در صورت تجاهر به قمار بازی، به هر دو مجازات محکوم می‌گردند.

تخته‌نرد و بیلیارد نیز از بازی‌های بحث‌انگیز هستند.[6]

در ایران، بعد از انقلاب اسلامی، بحث‌هایی دربارهٔ دوچرخه‌سواری زنان وجود داشته‌است، و این موضوع بحث‌انگیز شده‌است.[7]