خوک
خوک پستانداری از خانوادهٔ گرازسانان (Suidae) و راستهٔ جفت‌سم‌سانان است. خوک‌ها اهلی می‌شوند، اما نیای آن‌ها به گونه‌ای از گراز وحشی می‌رسد. خوک‌ها حیواناتی همه‌چیزخوار، به شدت اجتماعی و باهوش هستند.
| خوک | |
|---|---|
 | |
| یک خوک همراه فرزندش | |
| آرایه‌شناسی | |
| فرمانرو: | جانوران |
| شاخه: | طنابداران |
| رده: | پستانداران |
| بالاراسته: | آب‌بازان و جفت‌سمان |
| راسته: | جفت‌سمان |
| تیره: | گرازسانان |
| سرده: | Sus |
| گونه: | گراز |
ویژگی‌ها و رفتار
یک خوک معمولی دارای یک سر بزرگ با پوزه دراز است که با استخوان‌های ویژه پیش‌دماغی و یک دیسک غضروفی در نوک تقویت شده‌است. پوزه برای جستجوی خاک به منظور یافتن غذا مورد استفاده قرار می‌گیرد و عضو بسیار حساسی است. در هر پا چهار انگشت سُم‌دار وجود دارد. بیشتر وزن جانور روی دو انگشت بزرگتر میانی تحمل می‌شود؛ اما دو انگشت بیرونی نیز در زمین‌های نرم مورد استفاده قرار می‌گیرند.
فرمول دندان خوک‌های بالغ ۳٬۴٬۱٬۳ در هر فک است، که در مجموع ۴۴ دندان می‌شوند. دندان‌های عقب برای خرد کردن سازگاری یافته‌اند. در نرها دندان‌ها به شکل عاج بوده و به‌طور مداوم رشد می‌کنند و در اثر اصطکاک با زمین دائماً تیز می‌شوند.
خوردنی تابو
در مواردی در کتب غیرعلمی در مورد کثیف بودن خوک مسائل مختلفی مانند خوابیدن در گِل یا مدفوع‌خواری مطرح می‌شود. خوک‌ها در طبیعت به‌طور طبیعی مدفوع‌خواری نمی‌کنند و بیش از ۹۰٪ از گیاهان تغذیه می‌کنند. برخلاف باورهای رایج گروهی از خوک‌ها حتی میوه‌ها را قبل از خوردن در آب می‌شویند. این حیوانات به‌دلیل اینکه سیستم تعریق ندارند، از آب گل‌آلود برای خنک کردن بدن خود استفاده می‌کنند؛ زیرا آب گل‌آلود دیرتر از آب صاف بخار می‌شود.[1]
گوشت خوک
در یهودیت و اسلام، گوشت خوک جزو خوردنی‌های تابو هستند و برای خوردن حرام دانسته شده‌است. باورمندان به این ادیان برای حمایت از عقاید خود به بیماری‌هایی که خوک ناقل آن‌ها است، استدلال می‌کنند. در قرن نوزدهم برخی حرمت خوردن گوشت خوک در خاورمیانه را حمل بر وجود انگل تریشین نمودند.[2] یک توضیح عمومی برای ناپاک شمردن خوک در خاورمیانه این است که خوک‌ها همه‌چیزخوارند و در رژیم غذایی آن‌ها تفاوتی میان گوشت و گیاه نیست. تمایل به خوردن گوشت، آن‌ها را از گروه جانوران اهلی که فقط گیاهان را می‌خورند (گاو، گوسفند، بز و غیره)، جدا می‌کند.[3]
بیماری‌ها
آنفلوآنزای خوکی
آنفلوآنزای خوکی بیماری تنفّسی خوک‌ها است که از ویروس آنفلوآنزای نوع «A» نشأت می‌گیرد.[4] ویروس آنفلوآنزای خوکی (SIV) به بیماری آنفلوآنزایی اشاره دارد که توسط اورتومیکسوویروس‌هایی[5] ایجاد می‌شود که در میان خوک‌ها بوم‌گیر[6] هستند.
آنفلوآنزای خوکی یک بیماری ویروسی است که معمولاً در خوک‌ها به صورت یک بیماری بومی دیده می‌شود امّا هرساله مواردی از ابتلای انسان به این بیماری، به ویژه از راه تماس با این جانور، گزارش می‌شود.[7]
این بیماری در انسان از طریق تماس با فرد مبتلا نیز سرایت می‌کند و نشانه‌های معمول آن تب، سرگیجه، خشکی مفصل‌ها، حالت تهوع و در موارد پیشرفته، بیهوشی و مرگ است.[7]
موارد انسانی آنفلوآنزای خوکی ابتدا بیشتر در افرادی رخ می‌داد که در فاصلهٔ نه چندان دوری در نزدیکی خوک‌ها به‌سر می‌برند اما الان ویروس از انسانی به انسان دیگر منتقل می‌شود.[4]
جمعیت
فهرست بزرگترین پرورش دهندگان خوک بر اساس گزارش فائو در سال ۲۰۱۸ [8]
| کشور | تعداد خوک زنده | |
|---|---|---|
| ۱ |  چین |
۴۴۱،۰۰۰،۰۰۰ |
| ۲ |  ایالات متحده آمریکا |
۷۴،۵۵۰،۰۰۰ |
| ۳ |  برزیل |
۴۱،۴۴۳،۰۰۰ |
| ۴ |  اسپانیا |
۳۰،۸۰۴،۰۰۰ |
| ۵ |  ویتنام |
۲۸،۱۵۱،۰۰۰ |
| ۶ |  آلمان |
۲۶،۴۴۵،۰۰۰ |
| ۷ |  روسیه |
۲۳،۰۷۵،۰۰۰ |
| ۸ |  مکزیک |
۱۷،۸۳۸،۰۰۰ |
| ۹ |  کانادا |
۱۴،۱۷۰،۰۰۰ |
| ۱۰ |  فرانسه |
۱۳،۳۲۴،۰۰۰ |
| ۱۱ |  میانمار |
۱۲،۹۳۴،۰۰۰ |
| ۱۲ |  دانمارک |
۱۲،۷۸۱،۰۰۰ |
| ۱۳ |  فیلیپین |
۱۲،۶۰۴،۰۰۰ |
| ۱۴ |  هلند |
۱۲،۴۱۸،۰۰۰ |
| ۱۵ |  لهستان |
۱۱،۸۲۷،۰۰۰ |
| آمار جهانی | ۹۷۸،۰۰۰،۰۰۰ | |
منابع
- BBC (24 September 2015). "The Truth About Pigs". bbc.com.
- Harris, Martin (1997). "The Abominable Pig". In Carole Counihan and Penny Van Esterik. Food and Culture (London: Routledge): 67–79.
- Soler, Jean (1997). "The Semiotics of Food in the Bible". In Carole Counihan and Penny Van Esterik. Food and Culture (London: Routledge): 55–66.
- عصر ایران بایگانی‌شده در ۱۷ مه ۲۰۱۴ توسط Wayback Machine، بازدید: آوریل ۲۰۰۹.
- Orthomyxoviruses
- endemic
- بی‌بی‌سی فارسی، خبر: دوشنبه ۲۷ آوریل ۲۰۰۹–۰۷ اردیبهشت ۱۳۸۸
- «FAOSTAT». www.fao.org. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۷-۱۱.
مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «خوک». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی.