ناماور دوم
فخرالدوله استندار ناماور پور بیستون یا نماور دوم بیست و چهارمین فرمانروای دودمان پادوسپانیان بود که میان سال‌های ۶۱۵ تا ۶۴۰ هجری در رویان و گیلان حکومت داشت. در ابتدای حکومت او اسماعیلیان الموت علیه پادوسپانیان اقدام کرده و او را منهزم ساختند. ناماور به خوارزم گریخت و از سلطان محمد کمک طلبید. سلطان لشکری در اختیارش گذاشت و ناماور توانست ملک خود را پس بگیرد و تمامی رویان و گیلان را باج‌گزار خود کند.
| استندار رویان و حاکم گیلان | |
| سلطنت | ۶۱۵ تا ۶۴۰ هجری |
|---|---|
| پیشین | بیستون یکم پادوسپانی |
| جانشین | اردشیر دوم پادوسپانی |
| همسر(ان) | دختر محمد خوارزمشاه |
| دودمان | پادوسپانیان |
| دین و مذهب | اسلام |
| بخشی از مجموعه مقالات تاریخ طبرستان و دیلم |
 |
 گرگان •  طبرستان •  گیلان •  تالش |
پس از حمله مغول به ایران، خوارزمشاهیان شکست خورده و سلطان محمد در آبسکون پناه گرفت. یکی از پسرانش، غیاث‌الدین، پس از مرگ سلطان گریخت و به رویان آمد. ناماور از او استقبال کرده و یکی از خواهران غیاث‌الدین را به ازدواج خود درآورد که اسکندر حاصل این ازدواج است. غیاث‌الدین پس از آن بر مازندران، خراسان و عراق استیلا یافت و توان لازم برای مبارزه را نداشت و جلال‌الدین خوارزمشاه، برادرش، در سال ۶۲۱ هجری، امور را به دست گرفت.
استندار ناماور همچنان فرمانروای «رویان و تمامت دیالم تا حدود گیلان» ماند و پس از ۲۵ سال حکومت، در سال ۶۴۰ درگذشت.