ملک اسکندر یکم
ملک جلال‌الدوله اسکندر سی و دومین فرمانروای دودمان پادوسپانیان بود که میان سال‌های ۷۳۴ و ۷۶۱ هجری در رویان حکومت داشت. اسکندر فرزند و جانشین تاج‌الدوله زیار بود و در دوران حکومت پدر، منطقهٔ کلارستاق در کنترل او بود. حکومت اسکندر هم‌زمان با جنبش سربداران بود و امیر مسعود سربدار در این هنگام به مازندران لشکرکشی کرد که با اتحاد اسکندر و حسن دوم باوندی، جناح مازندرانی توانستند سربداران را شکست دهند. اما روش حکومت سربداران، معروف به مسلک درویشی، موجب برافتادن حکومت باوندیان در شرق مازندران شد و شاهزادگان باوندی به دربار اسکندر پناه بردند. اسکندر سعی کرد با لشکرکشی علیه کیا افراسیاب چلاوی، به فرزندان حسن باوندی کمک کند تا حکومت را پس گیرند ولی موفق نشد و عقب نشست.
| ملک رویان | |
 تصرفات جلال‌الدوله اسکندر قلمرو پادوسپانیان را بسیار گسترش داد. | |
| سلطنت | ۷۳۴ تا ۷۶۱ هجری |
|---|---|
| پیشین | تاج‌الدوله زیار |
| جانشین | شاه‌غازی پادوسپانی |
| دودمان | پادوسپانیان |
| دین و مذهب | اسلام |
| بخشی از مجموعه مقالات تاریخ طبرستان و دیلم |
 |
 گرگان •  طبرستان •  گیلان •  تالش |
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.