خاندان کارن

خاندان کارَن یا خاندان کارَن پهلوی (به پارسی میانه: کارَن پَهلَوْ: رجوع شود به قارَن برای ریشه یابی تلفظ صحیح) یک خاندان ایرانی (آریایی) از تبار پارتی (پهلوی) و یکی از هفت خاندان ممتاز ایران باستان بودند.[1]

نشان خاندان کارن پهلو - کشف شده در نهاوند
بخشی از مجموعه مقالات
تاریخ طبرستان و دیلم
تمدن‌های پیش از تاریخ
اقوام نخستین
حکام پیش از اسلام
دودمان‌های ساسانی‌تبار
والی‌های ایرانی-اسلامی
حاکمان شیعه‌تبار
تاریخ معاصر گیلان و تالش
تاریخ معاصر مازندران
جستارهای وابسته
گرگان • طبرستان • گیلان • تالش

اکثر تاریخدانان خاندان کارَن را از نسل کارن بزرگ (کارن فرزند کاوه) می‌دانند و حوزه نفوذ این خاندان نهاوند بوده‌است.[2][3][4][5][6][7][8][9] اما برخی از تاریخ‌دانان حوزه نفوذی این خاندان را در هیرکانیا (گرگان، مازندران و گیلان) دانسته‌اند.[10]

دو امتیاز مهم این خاندان در دوران اشکانیان ساسانیان نگهداری از درفش کاویان و تاج گذاشتن بر سر پادشاه در آیین تاجگذاری بود[11]

به هنگام حمله اعراب به ایران، در جنگ قادسیه درفش کاویان به دست ضرار بن کتاب افتاد. او سی هزار دینار برای درفش دریافت کرد، هرچند گفته می‌شود ارزش راستین درفش ۱٫۲ تا حتی دو میلیون دینار بوده‌است.[12][13] و چون درفش را نزد عمر بن خطاب، خلیفه مسلمانان، بردند، وی از بسیاری گوهرها، درها و جواهراتی که به درفش آویخته شده بود، دچار شگفتی شد و به نوشته تاریخ بلعمی عمر خلیفه مسلمین دستور داد تا گوهرهای آن را بردارند و آن را بسوزانند.[14]

پس از شکست نهاوند خاندان کارن عازم طبرستان شدند و نقش مهمی را در قیام‌ها و پایداری در برابر خلفای عباسی ایفا کردند که از آن جمله می‌توان به قیام مازیار اشاره کرد. مرکز حکومت خاندان کارن در طبرستان، در شهریارکوه در نزدیکی شهر ساری بوده‌است.[15]

منابع
  1. «KAMSARAKAN». Encyclopædia Iranica. بیستم ژوئیه ۲۰۰۲. دریافت‌شده در سیزدهم فوریه ۲۰۱۲. تاریخ وارد شده در |تاریخ بازدید=،|تاریخ= را بررسی کنید (کمک)
  2. Kolesnikov، Aliĭ Ivanovich (۱۹۷۷). Īrān dar āstānah-ʼi yūrish-i Tāziyān. Āgāh.
  3. Farrokhzad، Pouran؛ فرخزاد، پوران (۲۰۱۱-۰۳-۰۱). مهره مهر: Mohreh Mehr (به عربی). Ketab.com. شابک ۹۷۸۱۵۹۵۸۴۳۱۴۲.
  4. «ESFANDĪĀR (2)». Encyclopædia Iranica. نوزدهم ژانویه ۲۰۱۲. دریافت‌شده در سیزدهم فوریه ۲۰۱۲. تاریخ وارد شده در |تاریخ بازدید=،|تاریخ= را بررسی کنید (کمک)
  5. Revue des études arméniennes (به فرانسوی). Librairie Klincksieck. 2000.
  6. Oğuz, Burhan (1976). Türkiye halkının kültür kökenleri: Tarım, hayvancılık, meteoroloji (به ترکی استانبولی). Doğu-Batı.
  7. Yarshater, Ehsan (1983). The Cambridge History of Iran. Cambridge University Press. ISBN 9780521200929.
  8. DANIEL, DR GLYN (1967). THE PARTHIANS.
  9. British Museum، It was purchased in Nahavand … belonged to a treasure found in 1910 or 1911 which he dubbed the 'Hoard of the Karen Pahlavs', after the important Karen family who are thought to have been established in Nahavand in the Parthian period. Ancient Persia.
  10. کاوه فرخ. «IRANIAN CHARACTER OF THE ARMENIAN LANGUAGE» (PDF). دریافت‌شده در سیزدهم فوریه ۲۰۱۲. تاریخ وارد شده در |تاریخ بازدید= را بررسی کنید (کمک)
  11. جغرافیای استان همدان. فصل 4. صفحهٔ 83 (چاپ چهارم 1394). مولفان: حسن پور عرب. نعمت ملکی. علی پاک مهر. بهجت پاکدست. رضا بلوریان. محمد آیینی و حشمت الله محمدی. شرکت چاپ و نشر کتاب‌های درسی ایران 1394. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۰۵-۲۰۱۲-۳. تاریخ وارد شده در |سال= را بررسی کنید (کمک)
  12. Ṭabarī, I, p. 2337
  13. Ebn al-Aṯīr, II, p. 482
  14. Djalal Khaleghi-Motlagh. «DERAFŠ-E KĀVĪĀN». ENCYCLOPÆDIA IRANICA. دریافت‌شده در ۵ مارس ۲۰۱۶.
  15. [ http://www.iranicaonline.org/articles/karin For a period of close to a century afterwards, until the revolt of Māzyār b. Qāren (839), the rule of this important Parthian dynastic family in Ṭabarestān and Khorasan was subject to that of the Spāhbadān/Bāvandid family. The events that transpired at the inception of the Abbasid caliphate, and the incursions that these made into the hitherto closed quarters of the north and the east, however, provided the Kārins with an occasion to reassert their control. The Kārins came to play an important part in the history of the Caspian regions, Ṭabarestān and Gilān in the aftermath of the Abbasid revolution. The popular rebel of the early Abbasid period, the Zoroastrian Sonbād, whose rebellion (754-55) was supposedly launched to avenge the murder of Abu Moslem in 755 by the Abbasid caliph al-Manṣūr (r. 754-75), was most likely also a Kārin (Pourshariati, 2008, pp. 428-33).], IRANICAONlINE Karin
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.