روابط ایران و روم

نخستین دولت ایرانی تباری که با جمهوری روم برخورد داشت، پادشاهی پنتوس و شاهان مهردادی آن بودند. برخورد جمهوری روم با مهردادیان، منجر به جنگ‌های خونین و طولانی مهردادی شد که در نهایت راه را برای ورود رومی‌ها به آناتولی هموار ساخت. در همین دوران بود که پادشاهی کاپادوکیه - یک پادشاهی ایرانی در شمال آناتولی - نیز به دست‌نشانده رومی‌ها تبدیل شد. اما نخستین برخورد رومی‌ها با شاهنشاهی ایران، در سال ۹۶ میلادی رخ داد که سولا، کنسول روم با هورباذ، سفیر اشکانی دیدار کرد. بیست و هفت سال بعد، نخستین درگیری نظامی میان دو قدرت دوران باستان رخ داد که منجر به مجموعه جنگ‌های ایران و روم شد که تا هفت قرن بعد، آسیای غربی، اروپا، شمال آفریقا، آسیای میانه و قفقاز را تحت تأثیر خود قرار داد.[1][2][3]

شاهنشاهی ساسانی پیش از آغاز آخرین جنگ ایران و روم. رنگ زرد قلمروی ساسانیان را نشان می‌دهد و سرزمین‌های نارنجی رنگ دست‌نشاندگان شاهنشاه ساسانی هستند.
شاهنشاهی اشکانی در بزرگترین گستره خود
بزرگترین گستره امپراتوری روم
امپراتوری بیزانس یا روم شرقی در بزرگترین گستره خود

جستارهای وابسته

منابع
  1. نورمن A. Stillman یهودیان مناطق عربی ص. 22 انجمن انتشارات یهودیان، 1979
  2. International Congress of Byzantine Studies Proceedings of the 21st International Congress of Byzantine Studies, London, 21–26 August 2006, Volumes 1-3 pp 29. Ashgate Pub Co, 30 sep. 2006 شابک ‎۰۷۵۴۶۵۷۴۰X
  3. "Roman–Iranian relations". Wikipedia. 2019-04-20.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.