فهرست سفیران ایران در چین

روابط رسمی نوین ایران و چین برای اولین بار از سال ۱۲۹۹ طبق یک عهدنامهٔ مودت کنسولی آغاز شد و در سال ۱۳۱۲ ایران تنها یک کنسولگری در شهر شانگهای افتتاح کرده بود.

فهرست سفیران ایران در چین

پهلوی
  • سید علی نصر (وزیر مختار و سپس سفیرکبیر)[پانویس 1] ۲۷ شهریور ۱۳۲۳–۱۳۲۷
  • سید مهدی فرخ آبان ۱۳۲۷–۲۳ مهر ۱۳۲۸

به دنبال سقوط دولت ملی‌گرایان چین و فرار آنان به تایوان، ایران در آغاز جمهوری خلق چین را به رسمیت نشناخت. در این دوره سفیر ایران در ژاپن همزمان مسئولیت سفارت ایران در چین ملی (تایوان) را نیز عهده‌دار بود. سپس در سال ۱۳۵۰ ایران، جمهوری خلق چین را به رسمیت شناخت.

  • امیرارسلان نیرنوری (کاردار)
  • عباس آرام ۱۳۵۰–۱۳۵۳
  • احمدعلی بهرامی ۱۳۵۳–۱۳۵۴
  • محمود اسفندیاری دی ۱۳۵۴–بهمن ۱۳۵۷

جمهوری اسلامی

پانویس
  1. در ماه سپتامبر ۱۹۴۵ م.، ایران سفارت خود را در شهر چونگ‌کینگ - پایتخت موقت چین - دایر نمود. پس از پایان جنگ جهانی دوم در سال ۱۹۴۵ م.، دولت ملی چین پایتخت خود را به شهر نانجینگ انتقال داد و در ماه فوریۀ ۱۹۴۶ م.، سطح نمایندگی ایران از سفارت به «سفارت کبریٰ» ارتقا یافت و سید علی نصر وزیر مختار ایران در چونگ‌کینگ به سفیرکبیری ارقای مقام پیدا کرد و همراه دولت ملی به شهر نانجینگ منتقل شد. سپس سید مهدی فرخ به عنوان سفیر به چین فرستاده شد و تا سال ۱۹۴۹ م. که نانجینگ به دست نیروهای کمونیست تصرف شد وی در این شهر اقامت داشت.

منابع
  • کریمیان، علی (تابستان و پاییز ۱۳۷۲). «نمونه امضای اعضای هیأت دولت (۱۳۲۰ - ۱۲۹۹ ه. ش) - ۲». گنجینهٔ اسناد (۱۰ و ۱۱): ۷۴–۸۶. دریافت‌شده در ۲۰۱۴-۰۳-۰۹.
  • «بیست و هفتم شهریور در آینهٔ تاریخ معاصر ایران». وبگاه تبیان. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۹ مارس ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۱۸ اسفند ۱۳۹۲.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.