رودبار

رودبار (رۊبار) یکی از شهرهای شمالی ایران و مرکز شهرستان رودبار، استان گیلان است. این شهر در ۶۰ کیلومتری شهر رشت قرار دارد. به دلیل وجود چشمه‌ها و رودهای فراوان و همچنین گسترهٔ عظیمی از درختان زیتون درجه یک به «رودبار زیتون» معروف است.[3] باستان شناسان مناطقی را در رودبار کشف کرده‌اند که قدیمی‌ترین سکونتگاه بشر در ایران می‌باشد.[4]

برای دیگر کاربردها، رودبار (ابهام‌زدایی) را ببینید.
رودبار
رۊبار
کشور ایران
استانگیلان
شهرستانرودبار
بخشبخش مرکزی
نام(های) دیگررودبار
مردم
جمعیت۱۷٫۴۵۴ نفر[1]
جغرافیای طبیعی
ارتفاع۴۹۵ متر[2]
اطلاعات شهری
شهردارحمیدرضا قاسمیان
پیش‌شمارهٔ تلفن۰۱۳
وبگاهsh-roudbar.ir
رودبار

رودبار زیتون

به سبب وجود رودهای فراوان به ویژه رود «سفید رود» در این ناحیه، آن را «رودبار» نامیدند که به معنی سرزمین رودها می‌باشد. «بار» در کلمه رودبار به مفهوم ساحل و اراضی کنار رود می‌باشد. واژهٔ رودبار معانی متعددی دارد، مانند: «جایی که در آن رودخانه بسیاری جاری باشد»[5] یا «ساحل رود یا ی کنار رود».[6]

سفیدرود از به هم پیوستن رودهای قزل‌اوزن و شاهرود تشکیل می‌گردد و از وسط شهر رودبار می‌گذرد. این شهر از دیرباز اولین کشت‌گاهِ زیتون در ایران و دارای یکی از بهترین انواع زیتون در دنیا است. به همین دلیل به آن رودبارِ زیتون نیز گفته می‌شود. در لغت‌نامهٔ دهخدا آمده‌است: «برای تمیز دادن آن از رودبار قزوین آن را رودبار زیتون می‌گویند».[7]

علت اصلی رویش زیتونِ با کیفیت در این شهر، آب و هوای مدیترانهای آن است. همچنین به دلیل مجاورت این شهر با کوهستان‌های رشته‌کوه البرز، به آن لفظ رودبارِ کوهپایه نیز اطلاق می‌گردد. این شهر در مرز چند منطقهٔ آب و هوایی خشک و گرم، گرم و مرطوب و نیز سرد قرار گرفته و از این نظر آب و هوایی منحصر به فرد دارد. در گونه‌بندی نیاز سالانهٔ انرژی شهرهای ایران، نیاز غالب انرژی رودبارِ گیلان، از نوع گرمایش-کم اعلام گردیده‌است.[8]

زبان

اکثر مردم رودبار به گویش رودباری[9] سخن می گویند. زبان گیلکی دارای سه گویش اصلی بیه‌پس و بیه‌پیش و گالشی است اما علاوه بر این به دلیل تغییر جزئی لهجه هر شهر با شهر دیگر، در اتنولوگ برای زبان گیلکی چند لهجه یا زیرگویش تعیین شده‌است که عبارتند از: رشتی، رودباری، صومعه‌سرایی، لاهیجانی، لنگرودی، رودسری، بندرانزلی و فومنی. مردم رودبار به زبان گیلکی با لهجه رودباری سخن می‌گویند.[10] گیلکی رودباری در جنوب گیلان، در رستم‌آباد، رودبار، منجیل و لوشان و ... رایج است.[11] دکتر ایوب رسایی، رودباری را همراه با رشتی و فومنی به عنوان زیر مجموعه‌های گویش غربی زبان گیلکی دسته‌بندی می‌کند.[12] در ایرانیکا نوشته شده مردم رودبار به زبان تاتی سخن می‌گویند که نسبت به گویش مردم دهستان شاهرود در شهرستان خلخال کمی متفاوت است. کردهای رشوند توسط شاه عباس اول در تعدادی از روستاها در رحمت‌آباد و طایفه عمارلو توسط نادرشاه در شرق سفیدرود مستقر شده‌اند.[13] گویش تاتی که در شهرستان رودبار رایج است، در رده‌ی تاتی جنوبی دسته بندی می‌شود. در کتاب‌های زبان‌شناسی، از تاتی رودبار بیشتر به نام تاتی دره‌ی سپیدرود نام می برند و آن را زیرمجموعه‌ی زبان گیلکی به شمار می‌آورند.[14]

تقسیمات
رودبار در شب

شهر رودبار به چند منطقه تقسیم می‌شود:

  1. خلیل‌آباد
  2. پایین‌بازار
  3. بالابازار
  4. ولی‌آباد
  5. وسط‌بازار
  6. شهرک ولیعصر
  7. جمشیدآباد

جاذبه‌های گردشگری رودبار
چشمه بار

سفید رود

ساحل سفیدرود؛ به عنوان دومین رود بلند کشور و یکی از خروشان‌ترین رودهای کشور؛ با هوایی دلپذیر، مخصوصاً در فصل بهار و تابستان، محل توقف و تفریح بسیاری از گردشگران استان گیلان است. همچنین مغازه‌های زیتون‌فروشی و نیز پارک ساحلیِ سفیدرود، از توقف‌گاه‌های شلوغِ شهر در روزهای تعطیل سال هستند. از این مغازه‌ها می‌توان سوغاتی‌های شهر رودبار شامل بهترین انواع زیتون (شکسته، کنسروی، پرورده و …)، روغن زیتون، صابون محلی زیتون، انواع ترشیجات و محصولات متنوعِ دیگر شهرهای گیلان‌زمین شامل کلوچهٔ لاهیجان، لنگرود و فومن و نیز برخی صنایع دستی مانند گمج و … را تهیه نمود. شامی رودباری معروف‌ترین غذای رودبار است که با روغن زیتون پخته می‌شود. از تفاوت‌های این نوع شامی و دیگر شامی‌های شمالی، اندازهٔ بسیار بزرگ و نیز استفاده از یک سبزیِ کوهستانی به نام پلنگِ مِشک است. همچنین میزاقاسمی، باقالاقاتوق، ترشِ قاتوق، باقالاخاشک، تره و … نیز از دیگر غذاهای شمالی هستند که در رودبار نیز می‌توان آن‌ها را به وفور دید.[15]

تپه باستانی مارلیک

تپه مارلیک یا چراغعلی تپه یک محوطهٔ باستانی در کرانهٔ خاوری سفیدرود و در درهٔ «گوهر رود» از توابع رودبار در استان گیلان است. تپه مارلیک بقایای به جای مانده از تمدن باستانی متعلق به دست کم ۱۰۰۰ سال پیش از میلاد است. پژوهشگران گمان می‌برند که این تپه آرامگاه خصوصی فرمانروایان و شاهزادگان مردمان آمارد بوده‌است. همچنین جام مارلیک به عنوان نماد قوم آمارد در گیلان شناخته می‌شود.[16]

غار دربند رشی

غارهای دربند رشی در جنوب روستای رشی در بخش رحمت آباد و بلوکت شهرستان رودبار در ارتفاع حدود ۷۵۰ متری از سطح دریا واقع شده‌است. قله دلفک یا درفک با ارتفاع حدود ۲۷۳۳ متر از سطح دریا، در این منطقه واقع است. این مکان‌های باستانی شامل غار بزرگ کویل گر با طول تقریبی ۶۰ متر و غار جوکویله با طول تقریبی ۳۰ متر است که دهانه هر دو در جهت جنوب قرار دارد. طبق مطالعات جدید این غار پیش از ۲۰۰ هزار سال پیش مسکن شکارچیان عصر سنگ بوده‌است. غار دربند قدیمیترین سکونتگاه تاریخگذاری شده انسان در ایران است.[17]

چشمه بار

«چشمه بار» یکی از مناطق ییلاقی شهرستان رودبار است که در ارتفاعات روستای کلشتر واقع شده‌است. آب این چشمه در تمامی فصول سال بسیار سرد می‌باشد. این منطقه دارای طبیعتی بکر و دست نخورده‌است و برای یافتن آن باید از افراد بومی منطقه کمک گرفته شود.

گل سوسن چلچراغ

«گلی که فقط در ایران می‌روید» !این بهترین جمله برای معرفی این گل فوق‌العاده زیبا و کمیاب است. سوسن چلچراغ یکی از نادرترین گل‌های جهان است که در دنیا فقط در ارتفاعات داماش رودبار می‌روید. سوسن چلچراغ برای مدت کوتاهی در حدود دو ماه (خرداد و تیر) گل دارد. این گیاه از میانه‌های خرداد گل می‌دهد و گل‌های آن تا نیمه تیرماه پایدار می‌ماند.[18]

آموزش
  • دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودبار تنها مرکز آموزش عالی این شهر است.[19] البته دانشکده‌ی فنی سما واحد رودبار نیز دایر است که زیر نظر دانشگاه آزاد دانشجو می‌پذیرد.[20]

زمین‌لرزه رودبار و منجیل (۱۳۶۹)

زمین‌لرزه رودبار و منجیل (۱۳۶۹) در ساعت ۳۰ دقیقه بامداد به وقت ایران در پنجشنبه ۳۱ خردادماه ۱۳۶۹ (برابر با ۲۱ ژوئن ۱۹۹۰ در ساعت ۲۱ به وقت گرینویچ) در نزدیکی شهر رودبار و روستاهای تابعه در استان گیلان و شمال غرب استان زنجان در ناحیه طارم علیا بروز نمود و تا شعاع ۱۰۰ کیلومتری از مرکز زمین‌لرزه موجب سی و هفت هزار نفر کشته و پانصد هزار نفر بی خانمان و خسارات جانی و مالی فراوان گردید.مسئول تیم کادر درمان درابتدائی ترین زمان وقوع حادثه دکتر عنایت الله رحیمیان بوده است.

نگارخانه
  • نمایی از رودبار، منطقهٔ خلیل‌آباد
  • انواع محصولات زیتون

منابع
  1. «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۶ اکتبر ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۳۰ ژوئیه ۲۰۱۵.
  2. چشم‌انداز جغرافیایی در مطالعات انسانی، سال نهم، شماره ۲۶، بهار ۱۳۹۳ ۱- صص. ۱۶
  3. «کلمه رودبار».
  4. «قدمت رودبار».
  5. لعت‌نامه دهخدا> رودبار. (اِ مرکب ) جایی که در آن رودخانه ٔ بسیار جاری باشد.
  6. فرهنگ فارسی> ساحلِ رود، کنار رود.
  7. لغت‌نامه دهخدا
  8. مقررات ملی ساختمان، مبحث نوزدهم، صرفه‌جویی در مصرف انرژی، سازمان نظام مهندسی ساختمان کشور، ۱۳۸۹
  9. sabzalipour, jahandoost (2009). "Tāti Dialect of Roodbar". academia.edu: 90–109.
  10. https://www.ethnologue.com/language/glk
  11. فرهنگ نگاری گویشی، جهاندوست سبزعلیپور، سیده فاطمه نیک گهر
  12. گویش گیلکی فومنات، دکتر ایوب رسایی
  13. «The inhabitants mainly speak Tāti (a dialect slightly different from that of Šāhrud dehestān in Ḵalḵāl [q.v.]; see Yarshater; Bazin and Bromberger, pp. 13-14 and map 3). Kurds belonging to the Rišvand tribe were settled by Shah Abbas I in a number of villages in Raḥmatābād and ʿAmmārlu sub-districts east of the Safidrud; the latter owes its name to the Turks from the ʿAmmārlu tribe [see Comment] settled there by Nāder Shah (Rabino, pp. 260-61, 270;». iranicaonline.
  14. زبان تاتی (توصیف گویش تاتی رودبار)، دکتر جهاندوست سبزعلیپور.
  15. «سفیدرود».
  16. «تپه مارلیک».
  17. «دربندرشی».
  18. «سوسن چلچراغ».
  19. http://iauroudbar.ac.ir/
  20. «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۹ اکتبر ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۵ اوت ۲۰۱۵.
  • اطلس گیتاشناسی استان‌های ایران، تهران ۱۳۸۳، ص۱۷۰.

پیوند به بیرون
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ رودبار موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.