دشت نیزه‌وران

از کشور یا دشت نیزه‌وران فقط در زمان مرداس پدر ضحاک نام برده می‌شود و مربوط به دوران بسیار کهن است، زمانی‌که هنوز تأسیس کشورها مفهوم آشکاری نداشتند حتا کشور ایران نیز وجود خارجی نداشت اگر از کشور ایران و توران در شاهنامه بعدها نامی‌برده می‌شود به دوران بعد از سیادت نیزه‌وران است. دشت نیزه‌وران اغلب موارد همواره همراه خنجر گزاران ذکر می‌گردد که احتمالاً از مقدم‌ترین تمدن‌های قوم تازیان هستند.

مرداس بر خلاف پسرش ضحاک حاکم نیک سرشتی بود که بسیار به درماندگان قوم عرب کمک می‌نمود و به آن‌ها بز و چهار پایان مفید دیگری پیشکش می‌کرد تا ضعیفان بتوانند مایحتاج‌شان را بی رنج و مشقّت بدست آورند. همچنین مرداس مردی دیندار و مؤمن بود و هر پگاه برای عبادت به معبد راهی می‌شد و عاقبت در همین مسیر توسط پسرش ضحاک در چاهی فرو افتاد و مرد. شاهنامه از مرداس و کشورش اینگونه سخن می‌راند:

• حسین، الهی قمشه‌ای (۱۳۸۶). شاهنامه فردوسی. ترجمهٔ ناهید فرشادمهر. تهران: نشر محمد. شابک ۹۶۴-۵۵۶۶-۳۵-۵.