حمام بلور

معماری بنا به ویژه نقاشی‌های موجود در سربینه و کشف سفال‌های مختلف نشان از ساخت آن در دوره صفویه و تکمیل و بازسازی آن در دوره قاجار دارد. در قسمت زیر گنبد سربینه حمام چهار لایه نقاشی بر روی لایه‌ای از آهک وجود دارد.[1] نقاشی‌های گل و طبیعت مربوط به دوره صفوی و تمثال‌های انسان مربوط به دوره قاجاری است. این نقاشی‌ها هنگام عملیات مرمت در زیر کاشی‌هایی که در دوران معاصر بر روی دیوارهای حمام نصب شده بود، پبدا شده‌اند. این حمام تا اواخر دهه ۷۰ خورشیدی مشغول به کار بوده‌است.

فضاهای حمام در زیرزمین واقع شده‌است که با گذشتن از ۱۳ پله به داخل سربینه وصل می‌شود و برخی تاق‌ها و گنبدهای آن نیز از پشت بام حدود ۶۰ تا ۱۹۰ سانتی‌متر از سطح معبر مجاور بالاتر است. ورودی به بخش گرمخانه حمام در امتداد کانال پاشویه حوض می‌باشد. پس از عبور از راهرو با اندکی انحراف به چپ وارد فضای گرمخانه می‌شویم.[2] زیباترین بخش حمام، بخش گرمایشی حمام (طبقه جهنم) است که در کف گرمخانه واقع شده و اصطلاحاً به آن گربه رو می‌گویند. این قسمت ما را به یاد سیستم‌های گرمایش از کف امروزی انداخته و نشان از هنر و دانش معماری آن روزگار دارد. دیگر قسمت‌های حمام شامل: خزانه آب گرم، چال حوض یا استخر آب سرد، نظافتخانه، اعیانی، آتشخانه و سرویس بهداشتی می‌باشد.[3]

با ابتکار سازمان فرهنگی ورزشی شهرداری قزوین، موزه سنگ شهر قزوین هم‌اکنون در این بنا قرار گرفته‌است.

حمام بلور قزوین به شماره ۳۹۶۸ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.[1]

• فهرست آثار ملی ایران
• سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری

• «دانشنامهٔ تاریخ معماری و شهرسازی ایران‌شهر». وزارت راه و شهرسازی. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۶ اکتبر ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۶ اکتبر ۲۰۱۹.