تاج
تاج (پیشتر: تاگ)[1] یک کلاه نمادین است که توسط پادشاهان و ملکهها (شهبانوها) به سر گذاشته میشود تا نشانهای از قدرت و رسمیت آنان باشد. تاجها معمولاً به جواهرات مزین میشوند.
به آیینی که در آن برای نخستینبار بر سر یک پادشاه یا ملکه تاج گذاشته میشود، آیین تاجگذاری میگویند. تاجهای ویژهٔ شاهنشاهان ایران باستان با نام دیهیم نیز شهرت دارند. در ادبیات فارسی تاجور و تاجدار مترادفهایی هستند برای شاه.
نگارخانه
- تاج کیانی تاج مخصوص پادشاهان قاجار شامل حدود ۱۸۰۰ قطعه یاقوت سرخ، ۱۸۰۰ قطعه مروارید، ۳۰۰ قطعه زمرد و جواهرات دیگر بود.
- جواهرات سلطنتی باواریا. تاج پادشاه با الماس، زمرد، یاقوت سرخ، یاقوت کبود و مروارید و تاج ملکه با الماسها و مرواریدهای بزرگ ساخته شدهاست.
- تاج امپراتور مقدس روم در قرن پانزدهم از طلای ۲۲ عیار ساخته شده و شامل ۱۴۴ قطعه یاقوت کبود، زمرد و آمیتیس و تقریباً همین تعداد مروارید میشود.
- تاج گیورگی دوازدهم آخرین پادشاه گرجستان از طلا ساخته شده و شامل ۱۴۵ قطعه الماس، ۵۸ قطعه یاقوت سرخ، ۲۴ قطعه زمرد و ۱۶ قطعه آمیتیست بود.
- ملکه آلکساندرا تاج سلطنتی بریتانیا را که الماس کوه نور بر مرکز آن قرار گرفته بر سر نهادهاست.
منابع
مجموعهای از گفتاوردهای مربوط به تاج در ویکیگفتاورد موجود است. |
- Saleminejad, Hossein. "معنی تاگ ور | لغتنامه دهخدا". www.vajehyab.com. Retrieved 2018-07-19.
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ تاج موجود است. |
ویکیپدیای انگلیسی.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.